Piwo mocno musujące.Po nalaniu do szkła(trzeba to robić ostrożnie!) objawia się nam czapa białej,średnio pęcherzykowej piany.Jak na dobrego Tripla ,zostaje ona do końca degustacji,pozostawiając koronkę w szkle.Barwa mocno miedziana,z rubinowymi przebłyskami.Aromat znakomity.Mocno fenolowy,przyprawowy, złożony. Wyczuwalne lekko ciasteczkowe,owocowe zapachy.Bez wyczuwalnego alko.Można siedzieć,wsadzić nos w szkło i wąchać!W smaku bardzo wytrawne,już z wyczuwalnym alkoholowym posmakiem.Goździkowe,przyprawowe i już nie tak wysycone jak podczas nalewanie do szkła.Goryczka wyczuwalna,bez łodygowego finiszu,raczej łagodna.Nie rozgrzewa,raczej musujące,pełne i świetnie pijalne.Sam jestem ciekawy jak wpłynęłoby na nie leżakowanie?! Świerze,smakuje bardzo dobrze i jak na dobrego Belgian Triple ..jest zdradliwe:)

Wygląd: ciemny bursztyn wpadający w miedź, klarowne, ładna piana, ecru, łądny lacing.
Zapach: Zapach, kwiatowy, owocowy (świeże owoce i kandyzowane ? białe i czerwone), wyraźna nuta miodowa, biszkoptowa, lekka pieprzność, ale taka bardziej chmielowa niż drożdżowa, w ogóle fajnie pachnie chmielem, przy czym swojsko, Żateckim. Ja się ociepla to wchodzi taka nuta melanoidynowa, raczej drożdżówkowa.
Smak: Dobre, słodkawe, gęste, bogate w smaku, od nuty karmelowo-miodowej, po owocowe, chmielowe, ale jakoś tak nie rzuca na kolana, a wiele z tamtego regionu (wiem, że to Holender, ale traktuję go jak Belga) potrafi kopać dupę. Przyzwoite piwo klasztorne, tyle i aż tyle, choć np. leżakowanie dużo by mu mogło dać.

Herbaciane, opalizujące. Piana ecru, wzorcowa. Dobrze oblepia szkło.
W aromacie nuty owocowe, chlebowe, likierowe.
Wysoko nasycone. Z owoców oczywiście brzoskwinia, morela. Akcenty słodowe. Podszczypywanie od dwutlenku węgla łączy się z goryczką, która przejawia się jako cierpkość. Kojarzącą się z pestką, bądź skórką brzoskwini. Można też to odebrać jako nuty przyprawowe. Jak na swój styl może odrobinę brak ciała, ale z drugiej strony sprzyja to pijalności. Alkohol odczuwalny na akceptowalnym poziomie. Akuratne w sensie słodyczy. Smakowało.

Oko: kolor ciemny bursztyn wpadający w czerwień landrynkowa, lekko zamglony. Piana mega wysoka, niezbyt trwała i zostawia ślad na szkle, koloru écru.
Nos: solidnie aromatyzowane piwo. Dominacja przypraw, wręcz perfumowa, do tego nuty winne, owoców zatopionych w cukrze, drożdżowe i w tle podstawa słodowa w formie ciasta biszkoptowego.
Smak: wytrawne piwo mocno doprawione przyprawami. W pierwszym łyku słodycz niemal landrynkowa, ale szybko znika pod naporem wytrawności i przypraw. Dużo się dzieje, owoce suszone, delikatna winna kwaskowość, w a po chwili dominacja przypraw ziołowych i korzennych, finisz wybitnie wytrawny, korzenny plus goryczka chmielowa. Piwo nie jest łatwe w odbiorze, troszkę wysycenie za wysokie.