Czarne. Światło zatrzymuje się niczym w czarnej dziurze. Piana skromna, drobniutka, beżowa. Utrzymuje się.
W aromacie ocean kawy z dryfującą wiśnią. Gdzieś hen halsuje łódka czekoladowa.
Delikatnie nasycone. Gładziutkie. Lekko wyklejające.
Kawa, gorzka czekolada. Pumpernikiel. Śliwka z wisnią tańcuje przy akompaniamencie czekolady.
Na grad finale pestkowa goryczka. Niska, ale znacząca. Z polskiej Iungi.
I przyjemne, bombonierkowe rozgrzewanie na bis.
Mimo wszystko dwutlenku węgla odrobinę za dużo. Czyni on językowi i podniebieniu pewną uszczypliwość, która zakłóca delektowanie się głównie gładką fakturą piwa.
Bardzo dobry bałtyk.