Przyzwoite, ale jednak dość płytkie, wodniste. Wizualnie również przeciętne, piany w zasadzie brak. Mimo, iż niezłe, to jednak o klasę gorsze od niemieckich weizenów.

Augustiańskie przede wszystkim pachnie świeżymi drożdżami. Jak gdyby proces fermentacji w tym piwie w ogóle nie zaszedł. Nie ma w aromacie niczego więcej, a jeśli nawet coś jest, to aromat drożdży tłumi to skutecznie. W smaku Augustiańskie smakuje... drożdżami. Jest kwaśne i zdecydowanie niesmaczne. Podchodzę do niego po raz drugi, i utwierdzam się w przekonaniu, że nie chcę oglądać dna tej szklanki. Kwaskowatość i drożdże - a właściwie jedno z drugiego wynikające - dominuje nad wszystkimi doznaniami aromatyczno-smakowymi. Piwo nadaje się tylko do wylania do zlewu.

W ostatnim czasie nie piłem lepszego pszeniczniaka od tego.Wszystko takie jak powinno być, nie znalazłem nic do czego mógłbym się przyczepić.Widawa jak zwykle warzy piwa, które są inne niż wszystkie i w tym właśnie wypadku lepsze.

Dosyć dobre piwko, miało bardzo ładną barwę jak przystało na pszeniczniaka. Jedno z lepszych piw tego typu jakie ostatnio piłem choć nie różniło się bardzo od innych, to prawda że w tym gatunku ciężko jest się wybić ponad inne propozycje.