Pierwszy łyk i był wyczuwalny postrach, drugi łyk i wzrok skierowałem na etykietę, zauważyłem Szoszona był na etykiecie. Wszystko zgodne. Ciekawe opakowanie, ciekawa nazwa, ciekawy smak.

Kupiłem dwie butelki i piwo okazało się być niepijalne, smakowało jak zainfekowane / popsuje. Poszło w kanał :(

Bardzo intensywny zapach skórek cytrusowych, nie wiem dokładnie z jakiego owocu, ale daje po nozdrzach ostro. Trochę mi to przypominało jakiś zapach farmaceutyków, nie pasowało mi to za bardzo. Cała reszta spoko, piana robi wrażenie- trwała, gęsta, ładnie się wybija, całkiem dobry lacing.

Barwa: Brązowa, lekko zmętniona. Pod wpływem światła ujawniają się miedziane refleksy.

Piana: W kolorze delikatnie przybrudzonej bieli. Średnio-pęcherzykowa, dość gęsta. Po nalaniu wysoka na około dwa centymetry. Powoli redukuje się do niższej, pół-centymetrowej kołderki. Z czasem na środku ukazują się nieznaczne przetarcia. Finalnie zostaje pełna obręcz i pokrzaczone wyspy. Koronki, które zostają na szkle po pianie są średnio-grube i równe. Dość szybko spływają, na dłużej zostaje niewielka ich część.

Aromat: Umiarkowanie-intensywny. Palone, przypieczone słody z karmelem. Następnie trochę akcentów chlebowych, przypieczonej skórki itp. Całość jest dość słodka, deserowa. Aromat jest całkiem przyjemny, zachęca do skosztowania piwa.

Smak: Podobnie jak w aromacie. Umiarkowana podbudowa słodowo-karmelowa, spora porcja słodyczy, akcenty przypalonego karmelu i chlebowe. Odrobina paloności, ciasteczek i biszkoptów. Typowo angielskie piwo o słodkim-deserowym smaku. Goryczka pojawia się późno, jest średnia i dobrze zaznaczona. Ma profil palono-chlebowy. Nie utrzymuje się przesadnie długo.

Nasycenie: Średnio-niższe, odpowiednie.

Komentarz: Całkiem przyzwoite piwo, trochę mało amerykańskie, bardziej angielskie. Słodkie, deserowe i mało goryczkowe. Duża porcja ciekawych chmieli zbyt dużej różnicy nie zrobiła. Bardziej intensywne były akcenty karmelowe-palone-słodowe-chlebowe. To piwo to nie jest jakaś rewelacja, aczkolwiek trzyma niezły poziom. Jestem wielkim fanem piw w stylu Brown Ale i wszelkich ich udziwnień. Postrach Szoszonów Brown Edition to piwo warte zakupu. Przyzwoite i trzymające niezły poziom.