Piana beżowa, drobnoziarnista, wysoka na około pół centymetra, średnio-szybko dziurawiąca się i opadająca, pozostawiająca jako taki lacing na ściankach szkła . Barwa jaśniejsza brązowa, dość mocno zmętnione, nieklarowne i nieprzejrzyste. W zapachu aromat orzechów laskowych, karmelowe klimaty, subtelne akcenty toffi, zbożowość, podbudowa słodowa . W smaku dominują ciasteczka i biszkopty, orzechy nadal aktualne choć jakby na drugim planie, sporo karmelu goryczka lekko zalegająca o profilu ziołowym, słabsza kontra kwaskowa, piwo jest nieco wodniste, wysycenie na średnio-niskim poziomie. Degustowane na warszawskim festiwalu piwa prosto z nalewaka, więc nie ocenię kapsla ani etykiety, nie podam również warki. Moje pierwsze spotkanie z browarem Wagabunda. Ciekawy Brown Ale, choć gdyby nie orzechy laskowe nie byłoby tak kolorowo, a wszystko przez małą treściwość i brak większej głębi smaku. Mocne 6 z plusem na zachętę to wszystko co mogę zaproponować na ten czas.