Poza wyglądem to piwo ma niewiele do zaoferowania, a może nawet: prawie nic...

Takie rozwodnione są te piwa od nich. Lipa, opakowane ładnie i tak to próbują sprzedać. Jedynie fajnie wygląda, fajna piana, no ale smak i zapach znikomy. Szkoda, bo kupiłem trzy różne od nich na spróbowanie i dwa już były słabe, więc trzecie pewnie też tyłka nie urwie...

Złoto wpadające w pomarańczę. Z opalizacją. Piana spora, redukująca się powoli. Biała, drobna. Trzyma się szkła.
Aromat wątły. Cytrusy, słód. Diacetyl? Chyba tak, taki masełkowy zapach.
Nisko nasycone. Łagodne. Lekki cytrus w smaku. Maślany smak, jak zapowiadał aromat. Goryczka niziutka, a chmielu skąpo. Niby jest pijalne. Ale nic specjalnego.

Piana biała, drobno i gruboziarnista, wysoka na około pół centymetra, średnio-szybko dziurawiąca się i opadająca, pozostawiająca jako taki lacing na ściankach szkła. Barwa jaśniejsza piaskowa, nieklarowne i nieprzejrzyste, stosunkowo mocno zmętnione. W zapachu dość pustawo, słodowe klimaty, trochę zboża, jeszcze mniej owoców i kwiatów, nie czuć wcale ani australijskich ani nowo zelandzkich chmieli. W smaku też nie jest rewelacyjnie, cytrusy i owoce na granicy autosugestii, generalnie sama słodowość i ciut zboża, goryczka iluzoryczna o profilu ziołowym, słabsza kontra kwaskowa, wysycenie na średnio-niskim poziomie. Pite w wersji puszkowej, butelkowa chyba nie występuje, sama puszka całkiem ładnie wykonana graficznie, rzuca się w oczy na półce sklepowej. Warka 24.12.2019. Duży zawód, ale po wcześniej przeczytanych komentarzach nie liczyłem na cuda. Australijskie Pale Ale bez australijskich aromatów i posmaków, czyli nici z cytrusów, egzotyki czy owocowych klimatów. Mamy natomiast dużo słodowości połączonej z lekkim zbożem. Za wprowadzenie konsumenta w błąd co do stylu mogę zaproponować maksymalnie 4.