o Moon Lark Zigzag
Aromat cytrusowy, ziemisty i śmietankowo-waniliowy jednocześnie. Mocno przebija brzoskwinia, pomarańcz, nafta, winogrono, ale też bliżej nieokreślona łodyga i - tradycyjnie - cebulka w śmietanie. Barwa żółta, zmętniona całkowicie, piana bardzo ładna - biała i gęsta. W smaku jest super - świeżo, owocowo, miękko i wyraziście. Dominuje ananas wespół z pomarańczą i bananem, finiszuje bardzo delikatna jak na DIPA goryczka. Faktura piwa jest gładka, wysycenie na średnio-niskim poziomie. Pijalność - najwyższych lotów. Moon Lark robi świetnie Hazy. Innych styli od nich nie próbowałem, ale to co już zaliczyłem było na bardzo wysokim poziomie. Oby tak dalej!

o Urpiner Exclusive 16%
Złote, klarowne, piana za szybko ucieka jak na lagera. Aromat słodowy, nikły - ale dodam, że piję zimne. 16-stka od Urpinera jest idealnym przykładem na to, jak zrobić piwo mocno słodowe i przy okazji nie słodkie. Ciało jest pełne i wolne od tej chamskiej ciężkości. Dodatkowo jest tutaj konkret goryczka, która to wszystko równoważy. Takiego Strong Lagera jeszcze nie piłem! Pite z puszki, przywiezione z browaru Urpiner.

o Amber Po Godzinach Barley Dessert
Już z butelki mocno wyczuwalny słodki, daktylowy aromat; powtórzenie takiego aromatu bez dodatków jest raczej nierealne. Ze szklanki dochodzi głębia słodu i bakalie - nerkowce, migdały, rodzynki, suszone figi - ale też coś na modłę przypraw korzennych. Barwa rubinowa, zmętniona; piana szybko redukuje się do atolu. W smaku jest słodko, ale nie w ulepowaty sposób - to jest rodzaj tej pełnej i eleganckiej słodowości, która jest dwa stopnie wyżej niż klasyczny angielski Strong Ale. Z drugiej strony faktycznie, sporo w tym piwie klimatu koźlaka - melanoidyny są wszechobecne, a taniny mocno ściągają błonę w paszczy. Na ślepo mógłbym typować doppelbocka - może też dlatego, że ostatnio trochę ich wypiłem. Na barley wine to piwo jest ciut zbyt "suszone", a goryczka jest dokładnie taka, jak podczas przegryzania lekko cierpkich, suszonych owoców. No, ale skoro tak sobie Amber to piwo nazwał, to kłócić się nie zamierzam - najważniejsze, że jest po prostu smacznie. Bardzo ciekawa rzecz - śmiało powiem, że rarytas. Piwo, które jest złożone, nieszablonowe, w którym dodatki ładnie grają, a człowiek po przełknięciu rozkminia przez chwilę, coś się właśnie wydarza. Można sączyć i sączyć w zadumie - a najlepsze jest to, że dałem za nie jakieś śmieszne pieniądze (w porównaniu do kraftu). Polecam spróbować, naprawdę warto!

o Moon Lark Lovely
Świetliście żółte, zmętnione; czapa piany niewielka. W aromacie głównie cytrusy i niedojrzałe żółte owoce, aczkolwiek aromat jest wyraźnie mniej intensywny niż w Mindset. W smaku jest wytrawniej, mniej cieliście i bardziej jednowymiarowo niż w w/w. pozycji. Tam był gęsty koktajl owocowy z odrobiną cierpkości na topie - tutaj jest nektar z cytrusów. Piwo jest co prawda mocniej odfermentowane, ale lista składników ta sama - poza chmielem. Wychodzi na to, że Sabro wniosło bardziej złożone niuanse.

o Moon Lark Mindset
Żółty, świetlisty kolor i biała puszysta piana. Pełne zmętnienie. Aromat cytrusowy, świeży, nawet nieco ostry - limonka, cytryna, grejpfrut; kokos jakby delikatniejszy. Po ogrzaniu pojawia się ciut słodyczy. W smaku jest bardzo dobrze - świeżo, cytrusowo i nie tak jednolicie, jakby można się spodziewać po single hop. Zaczyna dosyć cięta kwaskowość, która jednak szybko "mięknie" i przechodzi w delikatną nektarową słodycz. Niczym w koktajlu z owoców, gdzie najpierw wchodzą cierpkie akcenty mięty i limonki, a dopiero po nich brzoskwiniowo-bananowa treściwość. Bardzo dobre piwo, w którym przede wszystkim czuć świeżość. W porównaniu do karmelowo-landrynkowych Hoppy Wave od Moczybrody, to pozycja Moon Lark jest na zupełnie innym levelu (a oba piwa tytułują się jako DIPA). Ewidentnie do polecenia i powtórzenia.