o Maryensztadt #3 Projekt 30
Oko: hebanowe, niemal klarowne, piana nikła, szybko ginie, zostawia cieniutki krążek na krawędzi i ślad na szkle. Nos: z butelki głownie słodkie, piękne nuty: migdały, chałwa, toffi, kandyzowane owoce, nieznacznie nuty beczkowe. Ze szkła minimalnie na pierwszym planie nuty beczkowe, ale nie jest to typowy torf, do tego solidna podstawa słodowa. Aromat bogaty, silny, upajający. Smak: gęste, gładkie, oleiste, bardzo złożone. Na języku przeplatają się słodkie nuty słodowe (jak w aromacie) do tego beczkowe wytrawne, lekko torfowe, przyjemna nuta szlachetnego alkoholu i bardzo długi finisz orzechowy oraz goryczkowy, znów kontrowany lekko słodyczą i after torfowy oraz posmak orzechowy, a na języku zostaje odczucie popiołu, sadzy. Alkohol niesamowicie ujarzmiony, nie ma żadnej nuty alkoholowej. Piwo wybitne, ułożone, złożone, solidny poziom aromatów, separacja wyraźna. Do powolnej, długiej degustacji, można się rozkoszować każdym łyczkiem.

o Łąkomin Dziki Dzik na Torfowisku
Oko: heban, z niewielkimi rubinowymi przebłyskami. Piana jasnobeżowa zbudowana z drobnych pęcherzyków, średniowysoka, dość trwała i zostawia ślad na szkle.. Nos: z butelki nuty torfowe, dość wyraźne. Ze szkła dochodzi jeszcze w tle podstawa słodowa, pumperniklowa, nieco czekoladowa, ale na bardzo niskim poziomie. Po ogrzaniu podstawa słodowa nieco wyraźniejsza, ale słaba nadal na tle torfowych nut. Smak: gładkie, o niezbyt wysokim ciele, niskowysycone, o dość złożonych aromatach, średniointensywnych. Podstawa słodowa niezbyt intensywna, ale wyczuwalna ? pumpernikiel ze śliwką z lekką kwaskowością, nieco czekolady gorzkiej. Następnie dominacja beczki, nuty torfowe. Finisz i after bardzo długie, torfowo-orzechowe, na języku odczucie popiołowości utrzymuje się jeszcze kilka sekund.

o Łąkomin Belgisjki Byk na torfowisku
Oko: ciemna wiśnia, lekko zamglona, bardzo ładny kolor. Piana ecru, niska i nietrwała, zostaje tylko leciutki krążek. Nos: z butelki torf, ze szkła nieco podstawy słodowej, słodkie nuty estrowe. Przyjemny, niezbyt intensywny. Smak: dość gładkie, bardzo ułożone, nisko nagazowane. Sporo się dzieje, choć doznania nie są silne. Początkowo słodycz likierowa, estrowa (przypomina Barley Wine), natychmiast nuty torfowe to kontrują, następnie przyjemna kwaskowość (wiśnia) i niesamowicie długi after: początkowo znów słodycz, która ginie szybko, ulega orzechowaci a na języku zostaje wręcz popiół. Piwo degustacyjne, do powolnego sączenia i delektowania się, szkoda tylko, że nuty smakowe w większości są o bardzo niskiej intensywności.

o Nepomucen & Widawa Dark Forest
Oko: czarne bez refleksów. Piana ciemnobeżowa, solidnie zbudowana, wysoka i trwała, zostawia ślad na szkle. Nos: z butelki dominacja nut leśnych, przypominający olejki eteryczne drzew iglastych. Silny i przyjemny. Ze szkła zapach nieco łagodniejszy, w tle słabiutko podstawa słodowa. Aromat zdecydowany, jednostronny, ale przyjemny. Smak: gładkie, pełne w ustach. Zdominowane jest przez nuty leśne. Podstawa słodowa ledwo wyczuwalna, dostarcza przyjemnej słodyczy, w tym karmelowej, natychmiast kontrowanej przez nuty iglaste, znów przypominające olejek eteryczny. Z każdym łykiem narasta (podobnie jak w innych piwach goryczka), w efekcie staje się niskopijalne. Całkowity brak goryczki palonej, a nuty palone słodowe ledwie docierają do kubków smakowych. Alkoholu nie czuć. O ile dominacja w aromacie nut leśno-iglastych nie przeszkadza, to w smaku brak balansu obniża notę degustacyjną. Pomysł ekstra, ale umiar jak zawsze jest wskazany.

o Doctor Brew Hoppy Queen
Oko: złoto-herbaciane, klarowne. Piana biała niezbyt wysoka, zbudowana ze średniej wielkości pęcherzy, szybko redukuje się z sykiem. Nos: dość słaby, owoce białe, tropikalne, kwiaty i leśne nuty. Ze szkła podobnie. Ciekawie, ale niezbyt wyczuwalne. Smak: półwytrawne, pełne, niska goryczka. Podstawa słodowa wyraźna, zbożowo-karmelowa, owoce tropikalne, następnie wytrawność owocowa i finisz znów owocowy, ale nie goryczkowy, gdyż pojawia się na krótko słodycz owocowa i dopiero po przełknięciu na języku i gardle osadza się goryczka, dość niska w typie ziołowej, nieco owocowej i żywicznej. Pijalność wysoka, bo nagazowanie niskie. Wiele chmieli, ale afekt słaby (niskie natężenie aromatów), na plus, brak efektu ?granatu?, przegazowania ...