Termin Kellerbier dosłownie tłumaczy się jako "piwo piwnicy", odnosi się on do jego leżakowania w niskiej temperaturze, a jego receptura prawdopodobnie pochodzi z czasów średniowiecza. Tucher Kellerbier jest piwem niefiltrowanym, naturalnie mętnym, warzonym zgodnie z Bawarskim Prawem Czystości z 1516 roku. Piana kremowobiała, dość wysoka i długo trzymająca się na powierzchni. Jest drobnoziarnista, ale tylko w małym stopniu przyczepia się do ścianek. Piwo jest zdecydowanie mętne, barwy złotej, lekko pomarańczowej pod światło, jednakże przepuszcza je w znikomym stopniu. Nasycenie dwutlenkiem węgla bardzo małe, ale w tego typu piwie jest to bardziej zaletą, niż wadą. Zapach zbożowy, lekkie aromaty chmielu i drożdży również są obecne. Samo piwo ma bardzo wyrazisty, zdecydowany, można rzec piwniczny smak. Dominuje tutaj słód jęczmienny, ze sporym akcentem na goryczkę, aczkolwiek goryczka występuje raczej na niskim poziomie intensywności. Posmaki drożdżowe również są obecne w tym trunku.