Nieprzenikniona czerń, choć podczas nalewania widać było ciemny bursztyn. Piana drobna, beżowa, gęsta niczym ptasie mleczko. W aromacie cytrusy i trochę popiołu, przy czym aromat z szyjki o wiele bardziej intensywny niż ze szklanki (wyparował przy nalewaniu, czy co?)

W smaku czuć, że jest to Black IPA - a trochę się tego obawiałem, bo to w końcu wypust browaru klasztornego. Żywiczno-cytrusowa baza z lekką palonością na finiszu i średnio mocną, albedową goryczką. Piwo jest pełne, ciało dominuje nad posmakiem - i fajnie, bo jak się już trafią BIPki w popularnym dyskoncie na L, to raczej jakieś takie pustawe.

Jest bardzo dobrze - a jak na browar Braciszków Cystersów, to wręcz genialnie! PseudoKraft może się poduczyć, jak zrobić ten styl poprawnie.

P.S. Lacing taki, że niemal całe szkło od wewnątrz oblepione.