Za dużo wiśni, za mało wędzonki, trochę jak skrzyżowanie koźlaka z kompotem

Ciemnobrunatne, nieprzejrzyste, zamglone, piany brak, absolutnie.

W smaku czuć takie nuty typowe dla bocka, karmelowe, dochodzą też nuty drzewne, dębowe, beczkowe, czuć odrobinę paloności takiej ogniskowej, nie nachalnej i odrobinę wiśni, niby główny składnik ale nie za dużo jej, z butelki było ją czuć dużo bardziej i bardzo delikatna kwaskowość. No jak na ten styl pachnie na prawdę zachęcająco.

W smaku są taniny, lekka kwaśność, słodkość karmelowa, odrobina wędzonki, trochę tej wiśni, wciąż nie tyle ile bym się spodziewał, ale bardzo przyjemnie. Piwo wydaje się bardzo zbalansowane, jest słodkie, ale nie aż takie słodkie. Można odnieść wrażenie że pije się bardzo lekkie wino. Goryczki nie ma, wysycenie też bardzo niskie i to jak najbardziej nie przeszkadza w odbiorze, piwo jest bardzo gładkie, a ciało poukładane, smak pozostaje w ustach dośś długo. Wszystkie składniki świetnie ze sobą współgrają. Zdziwiło mnie jak to piwo jest zrobione, nie spodziewałem się absolutnie niczego po nim, a jest wszystko na miejscu, żaden składnik nie jest nachalny, każdy ze sobą współgra, wnosi coś do tego piwa, każdy łyk to jest jakaś faza odkrycia tego piwa. Mankamentem tego piwa niestety jest to, że ewidentnie jest to piwo do degustacji a nie niedzielnych wieczorów. Dobrze, że jest butelkowane w 330, ponieważ mogło by się szybko znudzić. Niemniej jednak, piwo jest na prawdę zaskakującym eksperymentem, wartym spróbowania.

Piwo nietypowe, choć nie uderza w ekstrawagancję. Wszystkie smaki i aromaty komponują się ładnie, co wpływa na pijalność.

Wiśnia i czereśnia użyte do wędzenia, poza dymnym aromatem, dają też zapach drzewny co jest charakterystyczne dla tego piwa i właściwie określa jego charakter.

Aromat fajny wiśniowy, takie wino (kompot) owocowy, przyjemny , natomiast w smaku wędzonka wyczuwalna ale skromnie, dużo owoców i nieco kwasowości na finiszu