Wygląd: ciemno brunatny, nieprzejrzyste, ładna piana, drobna, beżowa, ok lacing
Zapach: głównie tonkowiec i tak cynamonowo, bo kumaryna potrafi też pachnieć tak turowkowo (czyli trawą żubrową), spod niej próbuje się przebić espresso, taka mocna fusiara, fajna
Smak: 18,5 odfermentowane do 5,5 powinno dać ulepa i piwo niemal likierowate (a przynajmniej tak to wyszło w Gabinecie Iluzji z Piwoteki 14/3,9) a tu nic z tych rzeczy, jak bym to pił w ciemno to bym powiedział, że to jakiś zwykły milk stout 14, być może kawa kontruje słodkość, a może ta po prostu wpisuję się w tonkę, jest fajnie tonkowe i fajnie kawowe. Na papierze to jest imperialny milk stout, a tego w ogóle nie czuć i to jest największa bolączka tego piwa.

Czarne, bez prześwitów. Piana skromna, beżowa. Za to drobniutka i trwała.
Aromat przepiękny. Tonka robi efekt. Oprócz kawy jest i marcepan. I coś trudnego do uchwycenia. Kokos może.
Prawie bez gazu. Gładkie, słodkie.
W smaku kawa, marcepan. Kawa bardzo mleczna. Na finiszu jakiś delikatny owoc. Ni to wiśnia, ni to czereśnia. W każdym razie jest to łagodna odmiana owocowej goryczki.
Piwo jest łagodne pod każdym względem. I słodkie. Niebezpiecznie blisko granicy przesłodzenia. Zastopowane jednak w punkt. Deserowe i niesamowicie pijalne. Te dwie cechy rzadko idą w parze.

Świetny, gładki milk stout, niezbyt słodki - przeciwnie, na tle mlecznej czekolady zarówno w zapachu i smaku dominuje świeżo zmielona kawa. Niskie nasycenie powoduje, że pije się nadspodziewanie szybko jak na stouta.

Zaskoczyłem się. Spodziewałem się pustki, a jest na prawdę przyjemna i słodka kawka. I wbrew pozorom przyjemnie i szybko się pije