Piana biała, drobno i gruboziarnista, słabej jakości, dość szybko dziurawiąca się, lacing w formie szczątkowej. Barwa jaśniejsza miodowa, nieprzejrzyste i nieklarowne, dość mocno zmętnione. W zapachu nuty owsiane, miodowe, akcenty zbożowe oraz baza słodowa i drożdże. W smaku nieźle kwaskowe z ewidentnym miodowym posmakiem pozostającym jakiś czas na podniebieniu, goryczka nieznaczna, słabsza kontra słodowa, płatki owsiane nadają teksturze gładkości, wysycenie na średnio-niskim poziomie. Kapsel niestety zwykły czarny, etykieta jak większość od Piwoteki w czarnej kolorystyce, dobrze opisana, graficznie bez zarzutu. Warka 10.04.2017. Coś innego, chociebuskie czyli zapomniany styl nie zachwyca jednak niczym nadzwyczajnym. Piwo jest lekkie, świeże, kwaskowość orzeźwia a dodatek miodu ciekawie uzupełnia smak. Nie jest to coś czego możemy się napić na codzień, dlatego na pewno warto sięgnąć po Lodzermenscha i odkryć styl jakim jest piwo chociebuskie, a nóż trafi w nasze gusta smakowe. Ode mnie 7, choć z minusem, nie zostałem powalony na łopatki, lecz wypiłem z przyjemnością.

Było mi bardzo ciężko doszukać się miodowej nuty w tym piwie, delikatnie pojawiła się po ogrzaniu. W aromacie czułem głównie nutę kwaskową jak w naturalnym soku z jabłek. Smak złożony- są słody, kwasek, słodycz ale bardzo subtelna, cytrynowy posmak. Wysycenie bardzo dobre. Niby wszystko gra bardzo fajnie w tym piwie, jest złożone i orzeźwiające ale nie zachwyciło mnie. Trochę naciągana 7 jak dla mnie.

Barwa: Jasno-złota, wyraźnie zmętniona.

Piana: Śnieżnobiała, złożona z średnich i drobnych pęcherzyków. Po nalaniu wysoka na niecałe dwa centymetry. Błyskawicznie przekształciła się w wątły i mocno podziurawiony kożuch, a w zasadzie obwódkę z potarganym środkiem. Przy końcu można zaobserwować minimalną, niepełną obręcz z pustym środkiem. Piana osadza się na szkle w postaci śladowych, rzadkich, cienkich i nietrwałych kropek.

Aromat: Delikatny i specyficzny, czuć charakterystyczną kwaśność z średnio-naturalnym aromatem miodowym w tle. Jest też spora piwniczność i słodkie, aksamitne nuty zbożowo-miodowe. Aromat jest ciekawy, jednak zdecydowanie za delikatny.

Smak: Początkowo kwaskowy, bardzo orzeźwiający. Kwaśność jest czysta, delikatnie kojarzy się z cytryną. Następnie ujawnia się przyjemna i nietypowa słodowość, która bardzo dobrze współgra ze wspomnianą kwaśnością. Czuć słód jęczmienny, pszeniczny, ale i zbożowość z naciskiem na owiec. Nie brakuje również posmaku piwnicznego i lekkiej miodowej aksamitności z delikatną słodyczą na koniec. Goryczka niewyczuwalna, piwo jest bardzo orzeźwiające, pijalne, ale pełne w smaku.

Nasycenie: Średnie, z czasem mocno się obniża. Dla mnie prawidłowe.

Komentarz: Bardzo udane piwo, dość dawno nie chwaliłem żadnego piwa z tego browaru. Wreszcie zdecydowali się pójść śladami Pinty, odszukać i uwarzyć coś z zapomnianych, piwnych gatunków. Nigdy wcześniej nie słyszałem o piwie Chociebuskim. Przyjemnie kwaskowe, następnie zbożowe i słodkie z nutą miodu. Poszczególne przejścia są bardzo płynne, wszystko fajnie ze sobą współgra. Piwo warte uwagi, oby Piwoteka poszła za ciosem.

Bardzo dobry balans pomiędzy kwasowością a słodyczą pochodzącą od miodu. Kolejne bardzo dobre piwo po Zacnym Zalcmanie.