na pierwszy rzut oka a właściwie języka narzuca się perfekcyjny balans, gładkość, równowaga, pijalność, przyjemność słodu, lekkość cytrusowa i nienachalna wyrazistość chmielu
sztos
Hough!

Złociste, mocno zamglone, solidna czapa piany. Aromat jedynie słodowy, chmielu nie czuć. Piwo pełne, skojarzenie chleb na liściu kapusty, przypalona skórka chleba, lekko kwaskowe, herbatniki. Goryczka ziołowo-korzenna, krótka, ale wyraźnie zaakceptowana. Solidny lager z przyjemną goryczką, nieco za ciężkie żeby sięgnąć po drugie.

Piana biała, drobnoziarnista, wysoka na około pół centymetra, średnio-szybko dziurawiąca się i opadająca, pozostawiająca szczątkową formę lacingu na ściankach szkła. Barwa ciemniejsza słomkowa, nie do końca przejrzyste i klarowne, lekko zmętnione. W zapachu nuty słodowe, zbożowe klimaty, kwiaty, zioła, chlebek, czysty profil. W smaku słodowe, chlebowe z subtelną ziołową goryczką, trochę ziemiste, minimalna kontra kwaskowa, kwiaty, zbożowy finisz, wodniste, wysycenie na średnio-niskim poziomie. Kapsel od Pinty, etykieta w barwnej oprawie graficznej, ubogo opisana. Warka 26.04.2024. Wodnisty dortmunder, mało aromatyczny i treściwy, dawka chmielu aptekarska, niby coś tam jest, ale w porcji zdecydowanie mnie nie zadowalającej. Na pewno nie było lepszych dortmunderów w konkursie. Piwko do grilla na 6.

Barwa miodowa. Piana spora, ale i średnie, ale i duże oczka się trafiają. Aromat słodowy. Mocno kwaśny.
Bo ja wiem? Do DABa nie ma startu. Zwykłe piwo z trochę ponad przeciętną goryczką.