Piana beżowa drobno i gruboziarnista, dziurawiąca się momentalnie po przelaniu piwa z butelki do szkła i nie pozostająca pod zupełnie żadną postacią, brak trwałego lacingu. Barwa ciemniejsza rubinowa wręcz czarna, nieklarowne i nieprzejrzyste, stosunkowo mocno zmętnione. W zapachu świetne nuty kawy, czekolady, suszonych owoców, dużo karmelu, wanilii, lukrecji, palone akcenty, co zaskakujące nie wyczuwam wcale alkoholowych aromatów. W smaku bardzo słodkie, karmelowe, czekolada deserowa i kawa dominują na podniebieniu, palony finisz z elementem suszonych owoców, gęsta oraz oleista faktura, goryczka adekwatna do stylu, słabsza kontra kwaskowa, genialnie jak na tak wysoki woltaż zamaskowany alkohol, wysycenie na średnio-niskim poziomie. Kapsel od browaru Pohjala, etykieta klimatycznie wykonana graficznie, nawiązująca do zawartości butelki. Warka 15.11.2019. Leżakowane około dwóch lat. Warto było tyle czekać, płynna esencja imperialnego stouta. Kawa czekolada, karmel, suszone owoce i dużo, naprawdę dużo ciała, a przy tym przy prawie 14% woltażu w ogóle nie wyczuwalna alkoholowa woń? Wow, przyjemne rozgrzanie przełyku. Oczywiście można się doczepić, że jest zbyt słodko, mdło, ale jest to wyrób do powolnego delektowania się nim i ja jestem usatysfakcjonowany tym oto estońskim leżakiem. Ode mnie 8 z ogromnym plusem i oczywiście dodaję do ulubionych.

W aromacie czekolada i kakao. W smaku czekolada, kakao, pralinki, delikatne nuty palone, jest też bardzo przyjemna niska goryczka. Piwo jest niesamowicie słodkie, wręcz wyklejające. Prawie 14% alkoholu a jest on w ogóle niewyczuwalny tylko delikatnie rozgrzewa przełyk! Jedyny minus to beznadziejna piana o dużych mydlanych oczkach ktora szybko znika do zera.

Dla mnie sięga ideału RIS'a. Gęsty, pełny w smaku, pijąc z pokala wyczuwałem nuty delikatnie owocowe.(smak: 9,zapach: 9, wygląd: 6)

Choć aromat w butelce średnio intensywny, to jest on na pewno przyjemny, wręcz klasyczny czy wzorcowy jak na niezłego RISa. Pół-słodki, palony z wyraźną czekoladową nutą w tle. Tu i ówdzie pojawia się też delikatna nuta wanilii i nuta sosu sojowego, której jednak bym się nie spodziewał.
W szkle aromat podobny. Pojawiają się też akcenty kawowe a nuty palone i sojowe wzmagają się. Alkohol zarówno w butelce jak i w szkle niewyczuwalny.

Piwo delikatnie zmętnione, o głębokiej czarnej barwie. Pod światło nie puszcza żadnych przebłysków, a przy nóżce też delkatnie tylko mieni się w kolorze bardzo ciemnego brunatnego koloru. Piana niestety niezbyt obfita, za co odpowiedzialny jest pewnie dość spory woltaż. 13,5% alko mogło źle wpłynąć na pianę. Po agresywniejszym nalewaniu udało się uzyskać 1 centymetrową warstwę, brązowej piany, zbudowanej z drobnych i średnich bąbelków która mimo wszystko szybko opada do cieniutkiego pierścienia. Brak śladu na szkle. Poza piękną głęboką barwą aparycją to piwo jednak nie grzeszy...

W smaku niesamowicie gęste, pełne, słodkie, wyklejające jamę ustną. Odnosi się wrażenie, że piwo ma konsystencję płynnej czekolady. Co może być zrozumiałe bo smak jest zdominowany właśnie przez gorzką czekoladę oraz palone posmaki, które z kolei wnoszą dość wyraźną kwaskowatość przy finishu. Tak więc - czekolada, paloność, nieco kawy a po tym wszystkim pojawia się delikatnie alkoholowy posmak ogrzewający przełyk i dający do zrozumienia że mamy do czynienia z konkretnym, sesyjnym piwem. Po ogrzaniu pojawiają się też delikatne słodkie nuty wanilii. Wysycenie niskie - prawidłowo. Goryczka średnia - OK. Aftertaste długi, delikatnie alkoholowy, goryczkowy i czekoladowy.

Bardzo dobry RIS, z ogromnym potencjałem by wrzucić go na leżak na 2-3 latka.