Piana praktycznie żadna, beżowa gruboziarnista, dziurawiąca się momentalnie po przelaniu piwa z butelki do szkła i nie pozostająca pod zupełnie żadną postacią. Barwa ciemniejsza rubinowa wręcz czarna, nieklarowne i nieprzejrzyste, stosunkowo mocno zmętnione. W zapachu nuty palone, prażone akcenty, kawa, czekolada, karmel, orzechy, suszone owoce, jest również winny, wytrawny klimat od beczki, trochę końskiej derki, dzikości, aromat ciemny, intensywny. W smaku mocno palone, prażone z kwaskowym, winnym, wytrawnym, dębowym finiszem, świetnie zamaskowany alkohol jedynie delikatnie rozgrzewający przełyk, czekolada nadal obecna, dzikość, goryczka adekwatna do stylu, nie czuć natomiast dodatku papryczek chilli, nic nie drażni przełyku, wysycenie na praktycznie żadnym poziomie. Otwarcie z krachlą, etykieta czarna, klimatycznie wykonana graficznie, dobrze, choć nie wyczerpująco opisana. Warki niestety nie podam gdyż białe pole przeznaczone na to się zatarło...leżakowane myślę, że ponad 3 lata. Bardzo ułożony Ris, ciemny, palony, ale również dziki, kwaskowy, winny. W moim egzemplarzu 11% woltażu. Trochę zabrakło mi gęstej i oleistej faktury oraz ostrości papryczki chilii, ale piwo jest intrygujące, do powolnej degustacji w zimny wieczór. Ode mnie 8 z plusem.