Uwarzone przez kontraktowy browar Olimp w Browarach Regionalnych Wąsosz, nieopodal Częstochowy. Jest to niefiltrowane i pasteryzowane piwo w stylu Belgian India Ale. Nazwa piwa pochodzi tradycyjnie z mitologii greckiej. Eris to uskrzydlona bogini niezgody, chaosu i nieporządku. Była córką Nyksa, czyli nocy. Co ciekawe w tym samym czasie browar Olimp wypuścił na rynek piwo Nyks, które reprezentowało gatunek American Stout. Eris, to próba pogodzenia dwóch światów: przyprawowych skutków fermentacji brzeczki przez drożdże belgijskie oraz chmielenia amerykańską odmianą Simcoe. Wszystko w sesyjnym wydaniu nieco poniżej ram stylu IPA.

Skład: woda; słody: Pilzneński, Monachijski, Karmelowy 150; chmiel: Simcoe; drożdże.
Sugerowana temperatura podania to 10°C.

Barwa miedziana, wyraźnie zmętniona. Piana śnieżnobiała, około centymetrowa po nalaniu. O strukturze uformowanej z różnej wielkości pęcherzy. Prędko podziurawiła się na środku. Pozostała porwana warstwa, wraz z niesystematycznie występującymi wysepkami oraz pierścieniem. Zdobienie szkła jest równe, lecz niezbyt trwałe. Aromat wyraźny, połączenie nut charakterystycznych dla piw belgijskich, tj. fermentowane owoce i akcenty drożdżowe, wraz z akcentami stricte pochodzącymi od chmielu Simcoe, czyli świeże, słodkie owoce tropikalne i akcenty żywiczne z aromatami lasu iglastego. W smaku intensywne, dobrze złożone, jednak ciężkie w odbiorze. Smaki pochodzące od drożdży belgijskich w połączeniu z mocno owocowo-żywicznym chmielem Simcoe. Można powiedzieć, iż oba gatunki są równie wyczuwalne w tym piwie, jednak trochę sobie zaprzeczają. Słód, wyraźna, nieco mdląca słodycz, akcenty owoców fermentowanych i drożdżowe, w połączeniu ze świeżymi i słodkimi owocami tropikalnymi z wyczuwalną żywicą. Goryczka wyraźna, niezbyt trwała. Nasycenie średnio-niskie.