Barwa ciemno rubinowa, na granicy brązowej - przypomina mocną herbatę. Zmętnienie powoduje brak przejrzystości. Piana średnia, dość szybko redukuje się do kożuszka.
W aromacie pomarańcz, cynamon, goździk - pachnie tak, jak można się tego spodziewać po opisie - czyli w typie grzańca ze słodowością Brown Ale gdzieś w tle.

W smaku dominuje kąsanie przez dodatki, podszyte \"brązową\", delikatnie karmelową słodowością, przechodzącą finalnie w średnio-niską goryczkę o tytoniowym charakterze. Cynamon wespół z imbirem ochoczo drapie w gardło, a ogólne odczucie faktycznie kojarzy się z rozgrzewaniem. Dopiero w drugiej fazie picia weszła wanilia, która jednak nie jest w stanie zbalansować mocy użytych przypraw. Klimat jest dość ciężki, pod koniec puszki zaczyna męczyć - trudno byłoby to wypić duszkiem.

Piwo plasuje się gdzieś między porterami z chili, piwniczną Belgią i brytyjskim Brown Ale. Nie wrzucałbym go do jednego wora ze świątecznymi wynalazkami, nie ma tu wielkiej pijalności ani słodyczy. Jako ciekawostka ok, ale zdecydowanie na jeden raz.