Piłem chyba z rok temu i wrażenia na mnie nie zrobiło. Teraz wypiłem powoli, bez pośpiechu, na głodnego - kiedy najlepiej czuć smaki. No i odkryłem głębię którą Charlotte skrywa! Zapach szarlotki, smak lekkiego cytrusowego Ale z nutą słodyczy, jabłek i cynamonu. Jabłko raczej z rodzaju przecieru z cukrem, aniżeli zielonego kwaśniaka. Nieco nikłe ciało, ale laktoza to fajnie nadrabia. Doskonała pijalność, lekkość na miarę pierwszych dni wiosny. Piękne doznania! To niesamowite jak może smakować piwo bez utraty tożsamości. Kupcie swoim kobietom, a w życiu nie wrócą do radlerów.

Mętne złoto z ładną białą pianą.
Aromat jest po prostu idealny: cynamonowe bułeczki drożdżowe, świeżo upieczone ciasto; niesamowicie przyjemnie.
W smaku wyróżnia się świeże, słodkie i soczyste jabłko. Słodowość idzie (w połączeniu z innymi smakami) w stronę kruchego ciasta wyjętego przed chwilą z piekarnika. Pomimo swojej deserowości nie jest przesłodzone. Słodycz i delikatna jabłkowa kwaśność komponują się idealnie. Wszystko dopełnia subtelny cynamonowy finisz.
Moim zdaniem perfekcyjne.

Piana nisko-średnia, drobnopęcherzykowa.
Barwa mętny sok jabłkowy/antonówka.
Zapach bardzo wyrazisty, szarlotkowy, ale same w sobie jabłka też przyjemnie, soczyście dają o sobie znać.
Smak: wysycenie średnie, smak podobnie jak zapach - szarlotka, pieczone i świeże jabłka, laktoza daje o sobie znać, aczkolwiek nie jest zbyt ciężkie, przyjemnie, raczej lekko. 7-7,5/10

Wygląd mętnego jabłkowego soku. Z elegancką drobną i białą pianką.
Pachnie szarlotką.
I smakuje podobnie. Cynamon z jabłkiem robi robotę. Laktoza pewnie też, ale drugim głosem.
Bardzo dobre deserowe piwo. Nie przegięto ze słodyczą. Daję 8,75/10