W aromacie ciemne, ale w żadnym wypadku palone, czekoladowe, typowo stout'owe nuty. Raczej przypalony karmel, pumpernikiel, kawa zbożowa. Choć aromat słodki, to ewidentnie brakuje czekolady, słodyczy, paloności. Aromat bliżej ku porterowi niż ku stout'owi.

Ciemne, brązowawe, w szkle prawie czarne, ale nalewa się ewidentnie brązowe. Piana obfita, drobno i średnio bąbelkowa, beżowa, opadająca w średnim tempie ale oblepiająca szkło. Piwo pod światło rzuca ewidentnie miedziane, brązowawe refleksy. Jest klarowne, ale jak na stout za jasne.

W smaku w zasadzie powtórka z rozrywki. Karmelowe, z nutami przypalonego karmelu i lekko owocowymi akcentami wiśniowymi. Paloność znikoma, choć finish i aftertaste to z kolei kwaskowo kawowy posmak. Może to dodany syrop klonowy? Goryczka - średino intensywna. Dość wyraźna jak na styl. Piwo pół-słodkie, niezbyt pełne, mocno wodniste jak na taki ekstrakt i zawartość alkoholu.

Z całej serii po dziś dzień najlepszym i najbardziej wyrazistym piwem pozostaje Sosnowa APA. Ten Milk Stout zarówno mało ma wspólnego ze Stoutem - mała paloność, brak nut czekoladowo kawowych, niezbyt wyraźna paloność, jak równiez nie wiele ma wspólnego z Mleczną wersją Stouta - pustawe, niezbyt słodkie. Pwo poniżej przeciętnej, któremu bliżej do porteru.

Najlepsze piwo z tej serii

Najlepsze piwo z całej tej serii, którą kupiłem razem ze szklanką. Smakuje jak taki lekki porter, w zasadzie, to bardziej porter niż stout, co niektórzy odbiorą jako wadę, mi smakowało w każdym razie. Nut klonowych nie czułem, mlecznych nut także, nie było też czuć alkoholu, ani niczego nie przyjemnego. Ładna piana i ciemny nieprzejrzysty kolor, jako dodatkowe plusy.

zapach kawa, czekolada, bombonierka, paloność, wysycenie średnie, w smaku lekki karmel, kawa, czekolada, puste, wodniste jak na taki ekstrakt, słodycz przechodząca w kwaskowy finisz, gorycz bardzo niska, ogólnie za duże wysycenie przykrywa resztę, syrop klonowy występuję tu tylko na etykiecie