Wyglądam przypomina wszelakie pszeniczniaki z owocami typu mango. Smak jest w miarę, choć zbyt ciężki jak na Witbier. Najgorszy jest zapach, jakby benzyna w piwie.

Piwo Mniszek jest niestety przykładem na to jak można sport**lic bardzo dobrze zapowiadającego się witka z pszenicy. Aromat jest największym atutem piwa i w zasadzie na tym się kończą superlatyw. Wyczuwalna jest nuta kolendry i pod nią skórki z pomarańczy oraz płatków dębowych. Alkohol jest schowany, ale umówmy się, jest go na tyle znikoma porcja że ciężko byłoby tutaj przestrzelić. Niestety niska zawartość ekstraktu daje o sobie znać przy nalewaniu i próbowaniu. Niemal zerowa piana, lacing nie występuje. Piwo w odbiorze jest nudne, niesamowicie rozwodnione i w niczym nie urzeka. Dość mocno wygazowane co niezwykle dziwi z uwagi na brak piany. W smaku delikatna goryczka, nie zalegająca, brakuje głębi, wysycenie bardzo niskie, ma się wrażenie picia oranżady doprawionej drożdżami i naparem z rumianku przypadkowo tylko wzbogaconymi o pozostałe składniki. Kolejny gniot po cycuch janowickim...

Piwo o blado-słomkowej barwie. Mętne. Aromat lekko wyczuwalny, pomarańczowo-biszkoptowy. Piana bardzo słaba i szybko znikająca. Wysycenie bardzo niskie. W smaku bardzo łagodne. Goryczki praktycznie nie ma. Czuć drożdżowo-słodową podstawę z delikatnymi nutami przyprawowymi (kolendra). Piwo lekko kwaskowe.
Warka 15.08.2017. Kupione za 9 zł w sklepie piwnym.

Pite na 8 edycji Wrocławskiego Festiwalu Dobrego Piwa 2017
Recenzję mogą być połowiczne.
Piwo jest gładkie, pomarańczowe, kwaskowate, ale jak na wita za ciężkie.