Zapach:słodowy, śliwki suszone, alko,, toffi, powidła śliwkowe, w tle orzechy, Smak: alko, taninowe, karmelowe, choć nie ma ulepu w smaku.

Piana nie do końca biała, drobno i gruboziarnista, wysoka na około pół centymetra, dość szybko dziurawiąca się i opadająca, nie pozostawiająca trwałego lacingu na ściankach szkła. Barwa głęboka ciemniejsza bursztynowa, nieklarowne i nieprzejrzyste, stosunkowo mocno zmętnione. W zapachu dużo karmelu, suszonych owoców, melasa, wytrawny klimat, ciut beczkowych akcentów, choć spodziewałem się ich więcej. W smaku mocno alkoholowe, grzeje ostro w przełyk, czuć te 13%, suszone owoce, karmel, gęsta i oleista faktura, koniak daleko w tle, dużo słodyczy, likierowate, wysycenie na średnio-niskim poziomie. Kapsel od browaru Maryensztadt, etykieta w różowej kolorystyce, ubogo i nie wyczerpująco opisana. Data rozlewu 15.11.2018. Leżakowane więc ponad dwa lata, ale ten alkohol... No nie ułożony bardzo. Wheat Wine owszem, suszone owoce, karmel, likier, te klimaty, ale czy beczka po koniaku jest zaznaczona? Zbyt nieśmiało... Za alkoholowe szczypanie w podniebienie, brak większej głębi smaku i praktycznie kompletnie nie wyczuwalną beczkę mogę zaproponować maksymalnie 7 ze sporym minusem.

Wygląd: kolor mało wheat, tak głęboka miedż, nieklarowne, piana kiepska
Zapach: nie pachnie koniakiem, raczej dębiną, karmelem i samogonem
Smak: O fuck, straszna pustka i alkohol, po 26 odfermentowanej do 13 człowiek mógł się spodziewać, ale trochę się łudził. Po prawie 2 latach od rozlewu alkohol się nie ułożył, bo po prostu nie miał w czym, jest trochę karmelu, suszonych czerwonych owoców, dębina, taniny, ale przede wszystkim to wóda, cognacu zero, a to moje ulubione beczki po bourbonie

kolor ciemnobrązowy, mętny. W smaku toffi, owoce suszone, słodycz, alkohol ukryty, pełnia, Zapach wytrawny. Bardzo delikatesowe piwo.