Wygląd: kolor mało wheat, tak głęboka miedż, nieklarowne, piana kiepska
Zapach: nie pachnie koniakiem, raczej dębiną, karmelem i samogonem
Smak: O fuck, straszna pustka i alkohol, po 26 odfermentowanej do 13 człowiek mógł się spodziewać, ale trochę się łudził. Po prawie 2 latach od rozlewu alkohol się nie ułożył, bo po prostu nie miał w czym, jest trochę karmelu, suszonych czerwonych owoców, dębina, taniny, ale przede wszystkim to wóda, cognacu zero, a to moje ulubione beczki po bourbonie

kolor ciemnobrązowy, mętny. W smaku toffi, owoce suszone, słodycz, alkohol ukryty, pełnia, Zapach wytrawny. Bardzo delikatesowe piwo.

Oko: Kolor ciemnobursztynowy, lekko zamglony. Pana jasnobeżowa, średnio i drobnoziarnista, szybko zanika.
Nos: Mocny, winny, karmel, rodzynki, toffie, suszonych owoców i przyjemnie alkoholowy.
Smak: Ułożony alkohol znakomicie. Ciała jest sporo, dużo słodyczy od słodów, wytrawność na finiszu, lekka alkoholowość (przyjemna) i wyczuwalna delikatna goryczka. Walorów degustacyjnych niezbyt wiele. Z czasem alkohol daje znać o sobie w formie szczypania w gardle.

Kolor ciemnobursztynowy, lekko zamglony. Pana jasnobeżowa, średnio i drobnoziarnista, szybko opadła. Aromat winny, suszonych owoców i wytrawny-alkoholowy.
W smaku początkowo dominuje słodycz od słodów; karmel, suszonych owoców, kontrowana nutami winnymi i szlachetnego alkoholu, na finiszu nieco piekące. Do tego subtelna nuta ziołowo-przyprawowa od alkoholu i chmielu.
Piwo jest lekko słodkie, gęste, wybitnie degustacyjne. Pikantna alkoholowość nieco psuje całość.