Właśnie dopijam ten porter leżakowany od 2018 roku. Warka 09032018. Wspaniale się zestarzał. Piękna śliwka wędzona rodzynki daktyle gorzka czekolada kawa. Wysycenie w sam raz i bajecznie ukryty alkohol. Gładkie, treściwe wspaniałe. Zdecydowanie SZTOS

Jak tylko z butelki uderzył we mnie zapach Wigilii - wędzona śliwka, figa, czekolada, odrobina skórki razowca - to od razu pokochałem Gwiazdę Północy. Po wlaniu do szklanki oczy ucieszyła, wysoka, drobnopęcherzykowa i dość trwała piana na dodatek zostawiająca, symboliczny bo symboliczny ale jednak, lacing. W smaku nadal nuty wigilijne dodatkowo podbite karmelem i miodem gryczanym. Pije się to piwo bardzo dobrze choć czuć w nim te 10.1% alkoholu. Butelka zaraz się skończy a ja niestety nie mam drugiej.

Wygląd: ciemnobrunatne, bardzo mętne, niewielka piana
Zapach: pachnie powidłem, czyli skrzyżowaniem śliwki z karmelem, kompotem wigilinym, jest śliwkowe w opór, jakieś nuty melanoidynowe
Smak: #teamsłodyczka, pełne i słodkie w opór a to nie jest standard przy ty parametrach w polskim krafciku, np. Stu Mostów warzy portery 25/9, czyli mniej odfermentowane, które są wodą, tu czuć pełnię, słodycz cukrów resztkowych, całkowicie ukryty jest alkohol. Problem w tym, że zdominowały je dodatki: czuć śliwkę w opór i jest to świeża, kwaśna węgierka, fakt, kwasowość od słodów palonych tu mogła dodać coś od siebie, no dobra, po ociepleniu wyłazi taki kompot wigilijny, ale to raczej śliwka suszona niż wędzona, czuć figę, ale jest ubogim krewnym śliwki, więc wciąż czekam na piwo z suszoną figą, w którym ta pokaże na co ją stać, dużo karmelu, trochę kawy zbożowej, jest pumpernikiel, ale np. jakieś nuty czekolady i kawy naturalnej dobrze by mu zrobiły.
D**y nie urywa, ale wciąż lepsze od Imperium Prunum

Piana beżowa, drobnoziarnista, wysoka na około pół centymetra, dość szybko dziurawiąca się i opadająca, nie pozostawiająca trwałego lacingu na ściankach szkła. Barwa ciemniejsza rubinowa, klarowne i przejrzyste, brak widocznych śladów zmętnienia. W zapachu nuty karmelowe, czekoladowe i kawowe aromaty, moja ulubiona wędzonka, owocowy susz, pachnie bardzo porterowo, wytrawnie. W smaku słodkie karmelowe, czekolada deserowa, natomiast finisz świetnie wędzony, czuć susz, jest również ciekawy kwaskowy wątek, goryczka adekwatna do stylu, bardzo dobrze zamaskowany alkohol, jedynie delikatnie rozgrzewający przełyk, wędzonka dość długo utrzymuje się na podniebieniu, solidna porcja ciała, gęsta i oleista faktura, na drugim planie słodycz figi, wysycenie na średnio-niskim poziomie. Kapsel od browaru Maryensztadt, etykieta klimatycznie wykonana graficznie, w miarę dobrze choć nie wyczerpująco opisana. Data rozlewu 09.03.2018. Leżakowane ponad dwa lata. Co miało się ułożyć to się ułożyło. Kompletny i treściwy imperialny porter bałtycki idący zdecydowanie w stronę profilu deserowego przez swoją karmelową słodycz i figowy akcent. Jest tutaj to co lubię najbardziej w ciemnych piwach akcent wędzony, ale również posmak suszu. Konkretny przedstawiciel swojego stylu, udany leżak, warto było trochę poczekać, a zostawiłem jeszcze jedną butelkę na później. Nic tylko się delektować, ciemny profil, wędzonka, figa, śliwka i lekka kwaskowość. Polecam zdecydowanie, gdyby było bardziej wytrawne niż słodkie... ale to tylko mały detal. Ode mnie zasłużona 8 z ogromnym plusem, oczywiście dodaję do ulubionych.