Typowy koźlak z nutami melanoidynowymi, skórka pieczona chleba, pumpernikiel karmel, delikatna goryczka. Sporo słodyczy od słodów, kwaskowość i wytrawność na finiszu. Niczym nie razi, niczym się nie wyróżnia. Mocne, treściwe, gęste. Dobre, mocne piwo.

Doleżakowane do terminu.
Kolor miedziany, potężna piana, drobna, ładny lacing.
Piwo pachnie tak obłędnie skórką chleba i kwasem chlebowym, że zakochać się można, dodatkowo kawą i karmelem.
W smaku rzeczywiście piwna ambrozja, choć nie jest tak ?gęste? jak można by się spodziewać, ale dzieje się tu sporo, bardzo mocno słodowe, wręcz słodkawe, ale tak szlachetne nuty tu przebijają, jest ciemne razowe pieczywo, smak kwasu chlebowego czy podpiwka, pumpernikiel, trochę piernika, dużo karmelu, kawy, z owoców: suszona śliwka i pieczone jabłko, jest też przyzwoita goryczka, oczywiście mocno tłumiona przez wymienione smaki, przez co tylko czasem się wychyla, dodając mu szlachetności, ono jest lekko ale wysublimowanie wytrawne, dodatkowo ma posmak Sherry, Malagi, czy jakiegoś dobrego Porto ? na co wpływ ma pewnie leżakowanie. No po prostu pycha

Pijalne piwo alkohol nie jest w nim nachalny mimo mocy mi pasuje ten Doppelbock :)

Smak dość mocno wytrawny i dość mocno alkoholowy (moc 7,9 %). Niezły podwójny koźlak. Nic więcej.