Barwa jasno - złota, klarowne. Piana po nalaniu bardzo wysoka, biała, grubo ziarnista, tworzy gęstą, równą czapę, utrzymującą się bardzo długo na powierzchni. Mocno oblepia ścianki, ładny lacing. Pod koniec zostaje mniej więcej po niej 1 centymetrowa warstwa. W aromacie jest niezbyt intensywne: leciutki akcent miodowy, znaczna słodowość i nuty chmielowe. Przy pierwszym łyku uderza przyjemną, miodową słodyczą, kontrowaną z czasem słodowym, jęczmiennym akcentem, a po przełknięciu przyjemną i lekką goryczką. Świetna równowaga pomiędzy miodową słodyczą a prawdziwie piwnymi akcentami. Na dnie butelki z kolei pływa sporo grubych i sporych farfocli, które przy ostatnim łyku nadają piwu niezwykle słodko miodowy charakter. Momentami lekko wyczuwalny jest alkohol. Nasycenie CO2 wysokie. Pijalność również. Czołówka piw miodowych.
Dodaj piwo
Komentarze:
z Twoim kontem w serwisie - zaloguj się.
Nie masz jeszcze konta - wypełnij formularz rejestracyjny
WaldemarS
Gość
nietzsche
nietzsche
Gandalfino
Aromat chmielowo miodowy. Butelka brązowa a coś typie marihuany jest.
Jest miód, jest chmiel, jest goryczka. I słodowość. Niby wszystko jest. Jednak z piwem bazowym coś nie halo.
Nie wiem co to może być. Coś na pograniczu niesmaczności. Dobra, chyba przymknę na to oko, bo jakby zniknęło.
A to piwo jest bardzo ciekawe. Miód nie przegięty, spora goryczka. Jak woda z ogniem.
Piję trochę zbyt schłodzone. Jednak w miarę ogrzewania się nic złego nie wyłazi.
Muszę przyznać że pierwszy raz piję piwo miodowe, gdzie nie wykastrowano goryczki, nie pożałowano chmielu.
Czuć że się pije piwo, a nie osłodzoną wodę.
nietzsche