Bardzo wątpliwe czy w ogóle piwo górnej fermentacji, to już tajemnica browaru. Samp piwo jak na styl niestety słabiutko. Owszem jest goryczka, ale szału ni robi (głównie polskie chmiele), do tego jak zawsze w Krajanie dużo karmelu, bardzo słodowe. Wypić i zapomnieć.

Pachnie ładnie chmielowo, przewaga polskich chmieli, ale można wyczuć nutę tytoniową, czarnej porzeczki czy mięty, sporo też karmelu, trochę owocowości m delikatny diacetyl, ale nie przeszkadza.
Kolor bursztynowy, w stronę ciemnego bursztynu, śliczna piana, dosyć trwała, bardzo ładny obrączkowy lacing.
Piwo pełne, słodowe, lekko karmelowe, trochę melanoidyn, trochę chleba, fajna chmielowość ziołowo-trawiasta, z takim delikatnym niemieckim posmakiem szmaty i liścia jeżyny oraz tytoniowo-herbacianym angielskim, dodaje mu sznytu wytrawności, bo piwo jest raczej ciężkie i słodowe, goryczka spora, ale przyjemna, niezalegająca (w stylu, angielskie IPA są dużo mniej goryczkowe). D**y nie urywa , ale jest bardzo pijalne (o dziwo, bo jest piwem ciężkim), powinno się nazywać PIPA, bo dominują polskie chmiele. Bardzo dobrze wysycone, akuratnie. Jest bardziej goryczkowe niż kiedyś bywało (kiedyś miało goryczkę na poziomie Pilsnera), dodanie chmielu fuggles też mu sporo dało.
Ocena końcowa jak na IPA, czyli English IPA, nie AIPA

Zepsute pomidory leżące w niewyniesionych od kilku dni śmieciach po których chodzą \"muszki owocówki\". Dalej nieco lepiej, pojawia się trochę goryczki. Nikły aromat raczej zepsuł robotę. średniawka.

Najlepsze ze znanych mi piw z browaru Krajan. Bardzo dobry trunek w stylu IPA. Ciemny, rubinowy kolor i mocna goryczka. Nie wiem czy admirał Nelson pijał coś podobnego, ale niewątpliwie tym produktem by nie pogardził.