Piwo warzone w zakonie Trapistów w belgijskim Chimay od 1966 roku. Piwo niepasteryzowane, które refermentuje w butelce zachwyca smakiem i aromatem. Kolor jasno bursztynowy, lekko mętne. Biała, bardzo gęsta i drobnoziarnista piana tworzy dużą, trwałą czapę, a w czasie picia osadza się na ściankach. Zapach lekko kwaśny, winogronowy. W smaku treściwe,
lekko owocowe, mocna, wytrawna goryczka w posmaku. Wyczuwalny alkohol jest niewątpliwie zaletą nie wadą, gdyż jest to piwo do degustowania i delektowania się.

Piwo uwarzone przez niemiecki browar Berliner-Kindl-Schultheiss z Berlina.

Piwo nadzwyczaj specyficzne. Pierwszym, choć mało znaczącym rozróżnieniem jest niska zawartość alkoholu, bo zaledwie 3%. Po otwarciu spotykamy coś w rodzaju zepsutego piwa, choć czuć wyraźnie, że takim nie jest. Zapach mleczno-zbożowy. W smaku łączy w sobie ocet, wodę z ogórków kiszonych i zsiadłe mleko - tak można to pokrótce określić. Piwo to jest niezwykle kwaśne - na tyle, że wykrzywia równie dobrze co cytryna. Ma w sobie wiele ciekawych i intrygujących smaków i posmaków, lecz nadzwyczaj ciężko się na nich skupić. Ja jedynie odkryłem wyraźny zapach i smak pszenicy z miodem. Rzekomo jest to piwo z dodatkiem kwasu mlekowego, lecz na etykiecie nie znalazłem tej informacji. Chwała producentowi, że pakuje to do butelek o pojemności 330 ml, bo wątpię, żeby ktoś był w stanie wypić tego więcej. Aż dziwne, że ma tak wysokie oceny, bo o ile ja jestem w stanie docenić to piwo, to wielu amatorskich piwoszy wyleje je po pierwszym łyku. Kolor bardzo jasny, słomkowy, mętny - niczym klasyczny witbier. Pianka śnieżnobiała, puszysta i dość trwała. Bardzo chętnie spróbuję innych piw z gatunku Berliner Weisse, bo ciężko mi opisywać piwo na podstawie pojedynczej sztuki z danego gatunku.Piwo, którego nie da się porównać z żadnym innym, ale nie zdając sobie sprawy z tego co kupujemy można się naprawdę solidnie naciąć.

Składniki: woda, słód pszeniczny, słód jęczmienny, ekstrakt z chmielu, drożdże
Zalecana temperatura serwowania: 8-10°C
Dostępne w butelkach o pojemności 330 ml.

Mocne piwo górnej fermentacji o wyraźnym drożdżowym aromacie połączonym z lekką nutką kwiatową. Dojrzewa i refermentuje w butelkach. Początkowo było warzone jako piwo świąteczne, jednakże jego olbrzymi sukces spowodował, że został piwem całorocznym. Można go przechowywać nawet kilka lat. Z wiekiem staje się podobno coraz smaczniejsze. Piwo ma kolor brązowy i jest zupełne mętne. Piana niska, beżowa, redukuje się bardzo szybko do cieniutkiej obwódki. W zapachu drożdże, lekka kwiatowa słodycz i delikatne cytrusy. W smaku wytrawne i lekko cierpkie, z wyczuwalnym alkoholem i delikatną goryczką.

Piwo warzone przez browar założony w 1859 roku przez Luigi’ego Moretti w Udine (Włochy), należący dziś do koncernu Heinekena. Charakteryzuję się słomkową barwą typową dla piw lager, gęstą długo utrzymującą się pianą. Dość mocno nagazowane,w smaku lekkie, z delikatną goryczką. Typowe piwo na upalne letnie dni.

Piwo z Piotrkowa Trybunalskiego. Jasny mocny lager, o głębokiej bursztynowej barwie i śnieżnobiałej piance. Kiper Mocny to piwo o wyraźnie wyczuwalnej goryczce, bogatym smaku i orzeźwiającym charakterze. Lekko słodowe. Alkohol nie jest wyczuwalny w smaku ani w zapachu.

Piwo pochodzące z koncernu Heineken. Amstel to piwo słodowe z lekką goryczką, wyczuwalnym chmielem w posmaku i lekką owocową słodyczą. Piwo w kolorze jasnego złota. Piana drobnoziarnista. Bardzo skromna, szybko się redukuje, ale zostawia po sobie ładny ślady na szkle. Zapach przyjemny, słodowy z lekkimi nutami chmielowymi. Średnio treściwe chociaż nie wodniste. Jak na koncernowe piwo wypada pozytywnie.

Piwo uwarzone przez niemiecki browar Berliner-Kindl-Schultheiss z Berlina.

Berliner Kindl Weisse Mit Schuß Himbeere to lekkie piwo pszeniczne górnej fermentacji. Zawartość alkoholu oscyluje w okolicach 3% objętościowo. Niby nic specjalnego. Gwoździem programu w tym przypadku jest Lactobacillus, spożywcza bakteria kwasu mlekowego, znana z produktów mleczarskich (jogurt, maślanka). Bakteria ta dodawana jest wraz z drożdżami w procesie warzenia piwa. Co ciekawe w przypadku innych stylów, zakażenie bateriami mlekowymi jest poważną wadą piwa. Skutkiem zakażenia piwa jest skrajna kwaśność występująca zarówno w smaku jak i w zapachu. Smak jest tak ostry że piwo postanowiono mieszać z sokami owocowymi. Spróbujmy wersji malinowej.

Składniki: 99% piwo Berliner Kindl Weisse Schankbier (woda, słód jęczmienny, słód pszeniczny, ekstrakt z chmielu, drożdże) oraz 1% syrop o smaku malinowym (woda, regulator kwasowości: kwas cytrynowy, słodziki: cyklaminian sodu, acesulfam-K, aspartam*, sacharyna, barwniki: E150d, E122 i E131, naturalny aromat)
* zawiera źródło fenyloalaniny
Zalecana temperatura serwowania: 5-10°C
Dostępne w butelkach o pojemności 330 ml.

Jest to piwo barwy jasno-złotej i mętnej. Piana niezbyt gęsta, ale utrzymuje się do końca picia. Zapach chmielowo-słodowy. W smaku jest mocno słodowe, pojawia się też lekka goryczka i pewien kwaskowaty smak. Alkohol nie jest wyczuwalny. Wysycenie raczej słabe.

Berliner Weisse jako gatunek to mętne, bardzo kwaśne piwo pszeniczne o poziomie alkoholu około 3%. Jest to piwo regionalne warzone na północy Niemiec, głównie w Berlinie. Jego początki sięgają XVI wieku. W XIX wieku Berliner Weisse było najpopularniejszym napojem alkoholowym w Berlinie - było warzone przez ponad 700 browarów. Aktualnie produkuje je tylko kilka browarów w Niemczech, z czego najpopularniejszy - Berliner Kindl - warzy je właśnie w Berlinie. Piwo to powinno być podawane w charakterystycznej szklance o kształcie zbliżonym do miski, w temperaturze 5 - 10°C. Dodaje się do niego specjalnie przygotowane przez browar syropy owocowe (około 98,8% piwa i 1,2% syropu). Często miesza się też Berliner Kindl Weisse z innymi piwami, najczęściej z jasnymi lagerami - aby zbilansować kwaśność tego piwa.

Niepasteryzowany pilzner z Pragi. Sympatyczny z wyraźnym chmielem i ciekawymi akcentami słodowymi. Goryczka niedominująca, choć wszystko razem daje typowy „prowincjonalny” aromat charakterystyczny dla czeskich piw. Są dni kiedy się to akceptuje bez mrugnięcia okiem, są dni kiedy mocno to mierzi. Świetny na pragnienie i ogrodowe biesiady.