Z szyjki butelki czuć pięknie utleniony, typowo porterowy aromat - nie do pomylenia z żadnym innym. Pumpernikiel i orzechy grają pierwsze skrzypce, śliwka zaraz za nimi, ale byłbym w stanie uwierzyć, że to ze słodu, a nie z dodatku suski sechlońskiej - ta o wiele bardziej wyraźna ze szklanki. Barwa ciemnobrunatna, piany nie ma wcale.

Piękne piwo - w smaku wędzona śliwka jest bardzo wyraźna, oprócz niej dużo czekolady i likierowości z alkoholu. Ten jest wyczuwalny aż nadto - zaostrza wrażenia na języku i rozgrzewa przełyk. Goryczka wyraźna, palona, także alkoholowa.

Wybitnie degustacyjne piwo, do wieczornej posiadówy w chłodny, deszczowy dzień - jak znalazł.

Przy nalewaniu syczy, lekko się pieni po czym piana znika zupełnie. Barwa ciemnobrunatna, bursztynowe refleksy.
Aromat wędzony, śliwkowy, słodowy, przypieczonej skórki chleba, po ogrzaniu czekoladowy. W smaku bardzo słodkie, wędzone, śliwkowe, lekko palone, kawowe. Gęste, nisko wysycone, grzeje w przełyk. Jak nie przepadam za wędzonymi piwami to to jest bardzo dobre

Wygląd: barwa ciemnobrązowa przechodząca w czerń; brak piany przy nalaniu; nieco wysokie wysycenie.

Aromat: wędzonka szynkowa, likier, praliny śliwkowe, gorzka czekolada, brązowy cukier.

Smak: wędzona śliwka, wigilijny kompot z suszu śliwkowego, pumpernikiel, gorzka czekolada. Goryczka nawiązująca w smaku do przypieczonej skórki od chleba i gorzkiej czekolady, średniozalegająca. W gardle czuć minimalne rozgrzewanie. Ogólnie - bardzo smaczne piwo do dłuższej degustacji.