Prawdopodobnie wzór koncernowej nijakości. Pachnie wzorcową gotowaną włoszczyzną ze słodem. Jest mega rozwodniony, mocno nagazowany, lekko kwaskowaty, czuć troszkę słodu i występuję w nim na końcu majacząca w tle goryczka. Alkohol, troszkę wyczuwalny. Jest pijalny, nie będę go za bardzo w przyszłości kupować, pogarsza się z biegiem czasu. Po prostu jest to piwo robione po najniższej lini oporu byle by było pijalne i nie odbiegało od standardów. Po prostu średnizna po całości.

Piwo pijane ogromną ilość razy, niestety ostatnio według mnie się pogorszyło. Kiedyś raczej dałbym mu 6, teraz nie wypada z uwagi na mocny regres szczególnie w zapachu. Jeśli smak jest do przewidzenia, czyli stęchłe warzywa typowe dla polskich lagerów, do tego potężnie rozwodnione i nagazowane, tak zapach jest trochę gorszy niż kiedyś. Zdziwiłem się, że są tu wyczuwalne nuty wódki w aromacie. To piwo ma 5,2%, zapach spirytusu raczej nie powinien się pojawić. Oprócz niego jak zwykle warzywa i stęchły słód, czyli to co zawsze. Na plus można wyróżnić lekką, ale wręcz minimalną goryczkę, jednak ze świecą jej szukać w polskich lagerach z koncernów, co jest wyróżnieniem dla EB Premium. Puszka również ładna, minimalistyczna, przyciąga wzrok dużą czcionką. Piwo godne polecenia, nie tak jak kilka lat temu, ale sentyment został i nawet tylko dlatego jestem w stanie przeżyć aromat spirytusu. Do tego piwo jest w dość niskiej cenie Żabce, co również czyni je godnym rekomendacji.

Całkiem dobre, najlepsze z Elbląga, czuć dosyć dobrze chmiel aromatyczny, który w dużej części kształtuje smak.

Coś się popsuło ostatnio, kwaśne mocno, nie da się pić