Tropiki. Bardzo owocowo. Mango, marakuja, nawet lekka gujawa. Piana raczej niska, drobnopęcherzykowa. Barwa pomarańczowa, ale taka bura i przygaszona. Jest mocno mętne. Jest soczkowo, ale nie w taki rześki sposób tylko taki przejrzały. Po przelaniu do szkła poza owocami tropikalnymi, ujawniły się cytrusy w typie pomarańczy. Wysycenie dość niskie. Piwo jest bardzo gładkie. Prawie kremowe, co jest zasługą płatków owsianych. Jest fajnie owocowo, tak jakby pulpa z owoców tropikalnych. Na szczęście nie jest to ulepek, a słodycz jest lekka. Piwo jest pełne. Goryczka średnia, ale fajnie kontrująca słodycz. Bardzo taka ziołowa. Mamy lekkie szczypanie od chmielu, czyli tutaj hop-gunu. Bałem się, że to będzie taka typowa Double IPA, jak to już się zdarzało w serii Trip-Hop, ale nic z tych rzeczy. Czuć oczywiście to 16 BLG, ale piwo jest mimo to zwiewne i konkretnie pijalne. Alkohol serio dobrze ukryty. Oczywiście mogło by być jeszcze bardziej chmielowo, ale to już mały szczegół. Pozytywnie.