Barwa czarna , zmętniona. Piana beżowa , drobna , ładnie się tworzy , jest trwała i zostawia solidny ślad na szkle. W aromacie bardzo przyjemnie czuć torf , whiskey pełną gębą , typowo dla Smoky Joe. Intensywny aromat dla fanów torfu w piwie. Nie czuć alkoholu , czego chcieć więcej. W smaku nie czuć również alkoholu , jest gładkie choć jak dla mnie za lekkie przy tym ekstrakcie. Nie czuję żeby to było Imperial jeśli mam być szczery , myślałem że będzie trudniejsze w odbiorze. Ale jest torf do potęgi entej. Jak ktoś szuka torfu to brać to piwo .Nisko nagazowane , niska goryczka jak dla mnie. Dla fanów gatunku sztos , myślę tylko czy leżak miał dobry wpływ czy nie. Gdy porównam z taką Torfpedą która ma mniejsze parametry a efekt podobny to myślę jak to piwo ocenić. Jest bardzo dobre ale podstawowy Smoky Joe też a jednak dwukrotnie tańszy. Warka do 20 / 09 / 2018 nie da się ukryć smakowało mi ale myślę że świeże było by lepsze chyba.

Piana beżowa, drobnoziarnista, wysoka na około pół centymetra, momentalnie dziurawiąca się i opadająca po przelaniu piwa z butelki do szkła, nie pozostawiająca trwałego lacingu. Barwa ciemniejsza rubinowa wręcz czarna, w miarę przejrzyste i klarowne, nieznacznie zmętnione. W zapachu wyraźne torfowe klimaty, trochę palonych kabli, akcenty whisky, po ogrzaniu wyczuwalna alkoholowa woń. W smaku alkohol jest wyczuwalny już zdecydowanie bardziej, drażni podniebienie, torfowość oraz paloność goszczą na kubkach smakowych, piwo jest gęste i oleiste, rozgrzewa przełyk, sporo wędzonki i beczkowych nut, dobra kontra słodowa, słabsza kwaskowa, goryczka adekwatna do stylu, wysycenie na niskim poziomie. Kapsel od Alebrowaru, etykieta w beżowej kolorystyce, elegancko wykonana graficznie, w miarę dobrze i wyczerpująco opisana. Warka 20.09.2018. Leżakowane ponad rok, degustowane w termin przydatności spożycia. Po takim czasie spodziewałem się chyba lepiej ułożonego alkoholu, a ten jest obecny przy każdym łyku. Oprócz tego generalnie smaczny i treściwy imperialny whisky stout. Torfowe akcenty i wędzonka to zdecydowanie moje klimaty. Gdyby było lepiej zbalansowane dałbym coś więcej, a tak pomimo mojej wielkiej sympatii do tego browaru i stylu w jakim uwarzono Imperial Smoky Joego muszę dać maksymalnie mocną 7. Dla fanów tematu jak najbardziej, do leżakowania niekoniecznie.

Piana w kolorze jasnego brązu. Drobno-pęcherzykowa. Niska i opadająca od razu praktycznie do zera. Zerowy lacing. Barwa czarna z dosłownie minimalnymi refleksami pod źródło światła w kolorze miedzi. W aromacie wędzonka, dym, popielniczka, spalone kable oraz akcenty chlebowe. Następnie kawa, gorzka czekolada oraz nuta palona. W smaku "tłuste" oraz "gęste" (efekt alkoholowy wina na ściankach). Głównie kawowe. Mocne to piwo i to czuć w przełyku. Słodkie owszem ale również dobrze nakryte dość wysoką dozą goryczki. Popielniczka jednak na podniebieniu, która miesza się z dozą goryczy średnio-zalegającą.
Wysycenie: niskie
Warka do: 20.09.2018r

P.S. - To nie mój styl do końca... Ciężko mi ocenić to obiektywnie... (ale myślę, że jest więcej wyrobów tego gatunku co bije to na morde)
6+

Wygląd: Niemal całkiem czarne, piękna, spora piana, drobna, niemal brążowa, ładny lacing
Zapach: torfowy, spalone kable, popielniczka, ale i jakiś orzech, nowofalowe chmiele, kawa espresso, nawet pumpernikiel
Smak: Piwo już blisko końca terminu, a alkohol jeszcze nie uleżany, jest mocno alkoholowe, jeśli chodzi o pełnię to raczej standardowa jak na lekkiego RISa, spodziewałem się czegoś bardziej wyklejającego, bo zwykły Smoky Joe był dosyć pełny. Jest mniej od niego intensywne, pierwsze skrzypce grają niestety chmiele, a nie tego w RISie, zwłaszcza wędzonym, oczekuję, mamy więc zielistość, cystrusowość, żywiczność, nawet jakieś winogrono, goryczka lekko zalegająca, ciemne, palone, kawowe, gorzka czekolada, ale ta wędzoność torfowa już lekko ukryta i daleko. Dobre.