Mocno wyczuwalne nuty wędzone, wręcz za mocno jak na moje podniebienie.

Kolor miedziany, ładna beżowa piana, ładny płaczący lacing.
Zapach dymny, wędzony, trochę przypominający Urbocka czy Marzen, które są szynkowe, serowe, nawet rybne (Urbock), ale delikatniejszy, raczej ogniskowy, jest też suszona śliwka, trochę alkoholu, ale takiego szlachetnego, jakaś nuta wanilii.
W smaku czuć metaliczność (w zapachu też jest), ale test skórny go nie potwierdza, więc to zapewne jakiś Hallertau. Bardzo dymne i wędzone w smaku, bardziej niż w zapachu (przy czym już nie czuć wędlin), z drugiej strony piwo nie jest tak ciężkie jak Doppelbocki być potrafią, jest mocno odfermentowane. Alkohol dosyć wyraźny (można było je trochę poleżakować, może by się ułożył ? niemniej piwo ma 8%, są polskie Koźlaki 6,5%, w których czuć go bardziej), goryczka również wyraźna, alkoholowo-kawowo-łodygowa, trochę metaliczna, taka niemiecka, minimalnie zalegająca. Minimalna słodkość dobrze zrównoważona goryczką. Trochę karmelu, suszonej śliwki, kawy zbożowej i melanoidyn. Jest trochę ziemiste i pieprzne. No nie skopało mi dupy tak jak Urbock, który był treściwszy, a mimo to niesamowicie pijalny, ale jest niezłe.

Piwo dla wybranych. Kolor herbaciany, piana niewielka, Smak: słodki, słodowy, później smaczna wędzonka, lekka goryczka i na samym końcu posmak palonego drewna. Piwo gęste, rozgrzewające, wybitnie degustacyjne. Wędzonka przypomina szynkę / kiełbasę, utrzymana jest na idealnym poziomie pijalności. Najprzyjemniejszy Rauchbier, jaki piłem.