Wygląd: kolor miedziany, ale przez znaczne zmętnienie wydaje się być ciemniejsze, piana znikoma, na alibi, ale drobna.
Aromat: Słodki, śliwkowy, wędzony, serowy, rybny, ale nie urywa niczego.
Smak: Słodki, owocowy (głównie śliwkowy), piwo niezbyt pełne, raczej wodniste, ale ratuje je wędzoność, ogniskowa, wędliniarska ? tylko, że to trochę wołanie na puszczy, bo samo piwo niczego więcej nie oferuje, jest wyjątkowo alkoholowe jak na raptem 6,5%, zbyt wysycone. Nie obstawiałem, że będzie miało start do Schlenkerli, ale chyba się jednak trochę rozczarowałem. Goryczkę ma mieć 3/6 a nie czuję jej zbytnio, ale w rachbocku jej nie oczekiwałem

Aromat słodowy, wędzony, słodki i jak to w przypadku koźlaków bywa - sprawiający wrażenie pełnego, treściwego piwa. Przypalony karmel, wyraźne nuty chlebowe, melanoidynowe, oscypkowa wędzonka oraz subtelna przyprawowość.

Piwo o brązowej barwie, klarowne. Piana średnioobfita, w kolorze ecru. Zbudowana z drobnej wielkości bąbelków. Opada jednak w szybkim tempie do bardzo cieniutkiej warstewki.

Bardzo gładkie, średnio-nisko nasycone dwutlenkiem węgla. Pół-słodkie, treściwe. Wyraźna podbudowa słodowa - przypiekane tosty, karmel, pumpernikiel. Wędzonka uzupełnia całość. W żadnym wypadku nie przytłacza. W tle suszone figi. Goryczka - średnia. Przyjemnie kontrująca pełnię i słodowość piwa wraz z lekko kwaskowym finishem. Aftertaste - ku memu zaskoczeniu w pewnym sensie czekoladowo - kawowy.

Fantastyczne piwo. Paradoksalnie o wiele bardziej zaskakujące i ciekawe niż kolejne single hopy czy IPY od Rockmilla. Klasyczny wędzony koźlak w świetnym stylu. Budzący kojarzenia ze Schlenkerlą a to już pochwała najwyższych lotów jeśli chodzi o taki styl (tam też były pewnego rodzaju nuty czekoladowo kawowe w smaku). Gorąco polecam.

Barwa Ciemno-Miedziana Delikatnie Zmętnione w Aromacie Wędzona Śliwka Trochę Dymu Ogniskowego Są Też Nuty Karmelowe i Chlebowe w Smaku Wędzona Śliwka Suszone Owoce Karmel Przypieczona Skórka Chlebowa Goryczka Niska Dobry Przedstawiciel Swojego Gatunku Idealny Na Zimne Wieczory.

Piana bardziej beżowa niż biała, drobnoziarnista, dziurawiąca się momentalnie po przelaniu piwa z butelki do szkła i nie pozostająca już pod wyraźniejszą postacią, brak lacingu. Barwa rubinowa, w miarę klarowne i przejrzyste, nieznacznie tylko zmętnione. W zapachu przyjemne wędzone nuty połączone z karmelowymi klimatami, podbudowa słodowa, może lekkie suszone owoce i banany. W smaku słodkie, karmelowe z nieśmiałą wędzonką, która subtelnie utrzymuje się na podniebieniu, goryczka adekwatna do stylu, nienajgorsza kontra kwaskowa, suszone owoce w tle, wysycenie na średnio-niskim poziomie. Kapsel niestety zwykły czarny, etykieta w dość mdłej kolorystyce, graficznie ubogo, kiepsko opisana. Warka 05.10.2018. Jestem fanem wędzonych piw, dlatego też rauchbock brzmi dla mnie co najmniej zachęcająco. Poprawny przedstawiciel swojego gatunku, porównywalny z rauchbockiem od Koemorana. Jak w przypadku tamtego zabrakło mi więcej ciała i mocniejszej wędzonki za którą przepadam. Niemniej jednak jest to kolejna solidna propozycja od Rockmilla, warta przynajmniej mocne 7.