Wygląd: bursztynowe, dosyć mętne, śliczna piana, gęsta, ecru
Zapach: dosyć fenolowe jak na blonda, pieprz, gałka muszkatołowa, chyba świeże bo czuć wyraźnie chmiel, taki trochę w stylu angielskim, trochę karmelu, owoce białe szuszone ale i może trochę świeżych
Smak: gładkie, co kryje dosyć nikłe ciało tego piwa. Wytrawne piwo, które niestety w zapachu oferowało nieco więcej. Przyzwoita goryczka, trochę chmielu odrobinę przyprawowości, trochę cierpkich jasnych owoców, w smaku już ewidentnie białych, by nie powiedzieć zielonych. Jeżeli jakiś styl pasuje do mocno krzywdzącego określenia \"Nudna Belgia\" to chyba właśnie Blonde. Ono jest jak weizen, jak jest źle zrobione to je przeklniesz, a jak jest dobrze to po prostu wypijesz bez większego zwracania uwagi. Po prostu muszą mieć to coś, żeby się człowiek zachwycił, czasem wniesie to leżakowanie, bo to piwa refermentowane z kilkuletnim okresem przydatności. Tu zabrakło tego czegoś. Takie 6,5

Obecnie ma 6,5% alkoholu

Porządne, klasyczne piwo klasztorne z nutami owocowo-miodowymi w zapachu, o lekko mętnym, miodowym kolorze, ze średnią, lecz zostawiającą piękny lacing pianą i o smaku Głównke słodkim jedank z lekką goryczką. Nie wiem czemu ale ja wyraźnie czuję w piwie kolendrę. W ogólnym odbiorze może trochę za ciężkie i wiele się go wypić nie da ale jedną butelkę wypić nie tylko można lecz nawet trzeba.

Piękna głownie średnio-pęcherzykowa czapa piany! Nie do końca idealnie biała. Barwa bursztynowa (jasna) lecz zmętniona (przypominająca jasne piwa z dodatkiem miodu) Wysycenie na wysokim poziomie. W aromacie piękne nuty kwiatowe, bananowe oraz drożdżowe. W smaku również podobnie lecz po chwili przełamują się jednak gdzieś te nuty karmelowe... Dobry belgijski Blond Ale. Aczkolwiek piłem lepsze. 7 Będzie adekwatną oceną.