WYgląd: prawdopodobnie najładniejsza piana jaką widziałem w pszeniczniaku, mega obfita, kremowa, drobna jak puch i w dodatku trwała, samo piwo słomkowe i stosunkowo mało zmętnione, ale widzę, że na dnie butelki jest spory osad
Zapach: mączny, świeżego ciasta, goździków, jakichś czerwonych owoców, ale banana nie rejestruję
Smak: weizen zwykle jest wodnisty, ale nadrabia puszystą fakturą, która trochę okłamuje, co do pełni, tu jej nie ma, piwo ma raczej fakturę zwykłego pilsa. Jest goździk, jakieś czerwone jabłko, w ogóle sporo tu chmielu jak na weizena, nawet goryczka jest, tylko szału nie ma.

Piana biała, drobnoziarnista, wysoka na około pół centymetra, średnio-szybko dziurawiąca się i opadająca, pozostawiająca jako taki lacing na ściankach szkła. Barwa ciemniejsza piaskowa, mocno zmętnione, zupełnie nieklarowne i nieprzejrzyste. W zapachu standard pszeniczny zaczynając od słodkich bananów przez goździki aż po drożdże. W smaku bananowa słodycz potwierdza się, dalej goździkowy akcent i finisz wyraźnie drożdżowy, spora wodnistość, goryczka adekwatna do stylu, słabsza kontra kwaskowa, wysycenie na średnim poziomie. Kapsel od niemieckiego browaru, etykieta bardzo ładnie wykonana graficznie, w takim klasycznym niemieckim stylu. Warka 15.05.2020. Solidny niemiecki pszeniczniak, choć bez większych fajerwerków. Dość słodki i niezbyt treściwy przez co efekt orzeźwienia jest co najwyżej przeciętny. Piwo z serii wypiłem i jutro nie będę pamiętał smaku. Za taką jakość mogę zaproponować maksymalnie 6.