Wygląd: wręcz wylatuje z butelki, a termin ma jeszcze rok, więc w miarę świeże, piana obfita, ale jak to w przypadku gushingu niebyt trwała, zmętnienie w szkle dosyć umiarkowane, ale na dnie butelki widać spory osad, więc, gdyby długo nie stało to byłoby mętniejsze, barwa słomkowa
Zapach: po otwarciu mega guma balonowa i banan, ale taki ze słodyczy, były kiedyś takie galaretki bananowe, trochę kaszka bananowa też tak pachnie, po ostaniu pachnie mocno Hallertauerem, co jest jednak niezbyt częste w weizenach, bardzo ciekawie guma balonowa łączy się z chmielem
Smak: W smaku też czuć chmiel i by mi to przeszkadzało w pełnym weizenie, ale ten jest mocno wytrawny, smakuje jak skrzyżowanie pilsa z weizenem. Wysycony jest niemiłosiernie, nie dziwota, że uciekał z butelki. W smaku też przede wszystkim guma balonowa, do tego jakaś niecodzienna, jak na styl, owocowość, gruszka? Na minus faktura, koncernowe weizeny, np. Erdinger, Franziskaner, Paulaner etc. też potrafią być tak wodniste, ale przynajmniej są puszyste, gładkie, ten jest ostry, za bardzo jak na styl zbożowy, nawet trochę mineralny, bez gładkości, może dlatego też przypomina mi pilsa i jego chmielowość mi nie przeszkadza. Ikona stylu to to nie jest, ale jako piwo nie jest złe.