Wygląd: kolor bursztynowy, mętne, ładna piana, dosyć trwała, ale lacing znikomy.
Zapach: Łady, rześki, owocowy, głównie gruszka, ale i jakaś słodka, jasna śliwka, jakaś delikatna kwiatowość, drożdżówka
Smak: W smaku też jest rześkie, przy okazji gładkie i aksamitne, lekkie, delikatnie słodowe, nawet odrobinę ciastowe, głównie owocowe, gruszka, jabłko, jakaś renkloda, piwo raczej wytrawne, ale przez brak goryczki, gładkość i owocowe akcenty może się wydawać słodkawe, dosyć niskie wysycenie, ale nie przeszkadza.

tak bym powiedział nieco wyżej nad koncerniakiem, ale niewiele. Słodowo palone,nieco karmelowe, goryczka znikoma. Dobry wzorzec dla koncerniaków, w świecie kraftu to już niższa półka.

Smak napewno specyficzny drożdżowy , jakby kwiatowy z tyłu . Jak dla mnie nie jest mocno pijalne , czuć karmel , piwo trochę nudne i męczące.

Piana biała, drobnoziarnista, wysoka na około pół centymetra, dość szybko dziurawiąca się, nie pozostawiająca chociażby śladowego lacingu na szkle. Barwa ciemniejsza słomkowa, nie do końca przejrzyste i klarowne, nieznacznie zmętnione. W zapachu nuty przyprawowe oraz drożdżowe, lekkie akcenty zbożowe i słodowe. W smaku bardzo delikatne, przyprawy dominują na podniebieniu, przyjemna nie zalegająca goryczka, drzewne aromaty, dobra kontra słodowa, słabsza kwaskowa, wysycenie na średnio-niskim poziomie. Kapsel od browaru Gościszewo, etykieta, a raczej naklejka z niebieską wstawką, w miarę dobrze opisana, graficznie ubogo. Warka 15.05.2017. Smaczny Kolsch, orzeźwiający, lekki. Nie jest to jakiś wybitnie ciekawy styl, ale w wykonaniu browaru Gościszewo pijalność osiąga naprawdę wysoki poziom. Nie to żebym nie wiadomo jak się zachwycał, lecz pragnienie zostało ugaszone w oka mgnieniu, a o to chodzi w stylu kolońskim, dlatego też dam 7 choć z minusem.