Piwo w stylu Altbier, konkretnie jego Dusseldorfskiej odmianie. Barwa miedziana, lekkie prześwity czerwieni ujawniające się pod światłem, klarowne. Piana koloru écru, grubo pęcherzykowa, wysoka po nalaniu, tworzy zbitą, gęstą i równą czapę, nieśpiesznie opadającą do mniej więcej 1 centymetrowej warstewki. Tylko w niewielkim stopniu oblepia ścianki. Pod koniec zostaje po niej cieniutki kożuszek. W aromacie głównie mocne uderzenie palonego słodu, przeplatane z karmelowymi akcentami, chlebowymi i chmielowymi. Smakowo dość solidna dawka palonego słodu, przeplatana z dosyć wysoką chmielową goryczką. Dość gorzkie na początku, jednak z czasem łagodnieje, a finisz jest przyjemny, słodowy, z nieco mniejszą dawką palonych akcentów i goryczki. Akcenty chlebowe i przypieczonego spodu ciasta również się pojawiają. Dodatkowo pewna dawka akcentów karmelowych, a w dalszym tle można wyczuć akcenty owocowe. Leciutko kwaskowate. Nasycenie dwutlenkiem węgla na poziomie średnim.