ciasteczkowo biszkoptowe wejście, lekki lukier, nie zniechęca, raczej zaprasza dalej. No a dalej - cholera coś na prawdę innego! takie niedojrzałe jabłko, lekko kwaskowe ale ta kwaskowość szybko znika. Przede wszystkim to goryczkowe jabłko nie zalega, dość pijalne i jeśli słowo orzeźwiające cokolwiek znaczy to zdecydowanie tak - to piwo jest orzeźwiające. Cukiernia, zielone owoce a potem miła goryczka, jeden łyk i przejście przez trzy pokoje czegoś nieco innego do czego już się zacząłem przyzwyczajać. Na prawdę ciekawe piwo. Mocna 8.

Nieco cierpkawy aromat w butelce. Niezbyt orzeźwiający czy rześki. Jest raczej taki półsłodki, delikatnie słodowy z nuta chmielu Dr. Rudi. Na pierwszym planie trawa cytrynowa, w tle nuta świeżego ananasa i odrobina jakby aromatu soku marchwiowego? Ona właśnie nieco sprawia że jest taka cierpkość i ziemistość w zapachu. W szkle całość pachnie tak samo, z tym że bardziej intensywnie.

Piwo o nieco przygaszonej, złotej barwie. Idealnie klarowne. Piana obfita, śnieżno biała. Zbudowana z różnej wielkości oczek. Głównie drobne i średnie. Wysoka na kilka centymetrów opada powoli do grubszego kożucha, który w warstwie około pół, jedno centymetrowej pozostaje na długo i pięknie zdobi szkło.

W smaku piwo bardzo wytrawne. Nie ma mowy o jakiejś słodyczy i pełni. Jest zaznaczona słodowość, jak również na smak piwa ma wpływ chmiel. Jest nutka trawy cytrynowej, lekka kwiatowość. Goryczka średnio wysoka, długo zalegająca niestety, wyraźnie żywiczna. Wysycenie średnio-niskie.
Spoko piwo. Nie jest to chmiel urywający dupę, ale ma ciekawy, odmienny charakter niżeli większość amerykańskich odmian. Jest ananas, nieco ziemistości, a w postaci goryczki chmiel pokazuje swoją wyraźnie iglasto - żywiczną dusze.