Wygląd: kolor głęboki bursztyn, znów Cushing (jak to przy łotewskich), piana zero
Zapach: dramat, owoce (jabłka) z gotowanymi warzywami
Smak: tu mamy smak, nie jest wodą, jak reszta łotewskich, ale kto wie, czy nie wolałbym wody, słodko-kwaśne, papierowe, lekko warzywne piwo, smakujące najtańszy polski strong lager warzony dla jakiegoś marketu, bez dwóch zdań, Łotwa to jest najbardziej gówniany pod względem piwa kraj w Europie.

Piana nie do końca biała, drobno i gruboziarnista, wątpliwej jakości, wysoka na około pół centymetra, średnio-szybko dziurawiąca się i opadająca, pozostawiająca szczątkową formę lacingu na ściankach szkła. Barwa ładna, ciemniejsza bursztynowa, klarowne i przejrzyste brak widocznych śladów zmętnienia. W zapachu nuty karmelowe i landrynkowe, drożdżowe klimaty, trochę zboża oraz podbudowy słodowej. W smaku słodkie z lekkim metalicznym akcentem, landrynka obecna na kubkach smakowych, goryczka doprawdy znikoma, drożdże potwierdzają swoją obecność, słaba kontra kwaskowa, dużo karmelu, wysycenie na średnio-niskim poziomie. Kapsel niestety zwykły złoty, etykieta w beżowej kolorystyce, solidnie i klasycznie wykonana graficznie. Warka 08.07.2018. Słodkie, niepasteryzowane piwo rodem z Łotwy. Niespecjalnie wybitny wyrób, sporo landrynki i drożdży, pijalność stosunkowo niska, tak samo jak efekt orzeźwienia. Po ogrzaniu ciężko dopić całą butelkę, jestem w stanie zaproponować maksymalnie 5 z plusem, jakość nieadekwatna do ceny.