Dodaj piwoCzy wiesz, że...
Lwówek to najstarszy browar w Polsce (Pierwsze piwo uwarzono w 1209 r.), który produkuje piwo według tradycyjnych metod, przy otwartych kadziach, co dziś już jest dużą rzadkością.Najnowsze komentarze
 |  Gandalfino    | |
 | Borsuk77   | Nook Zaraz Wracam Marakuja Mnie to piwo mało przypomina piwo, ale też nie jest radlerem. Czuć nową falę, ale też marakuja mocno przytłacza słodyczą i kwasowością. Mimo to pije się ze sporą przyjemnością, orzeźwia - tak wyobrażam sobie bezalkoholową wersję Veromonta z kwaśnym sokiem. 2019-06-20 03:47:14 |
 | Borsuk77 | Wąsosz Bezalkoholowe Weizen AIPA Piwo niemieszczące się w żadnym stylu. Dziwny, ale też całkiem pijalny miks i do tego smakuje. Owszem, czuć chmiele nowej generacji i ciut nut typowych dla niemieckiej pszenicy, ale całość jest trochę pusta. Ogólnie 7-. 2019-06-20 03:39:29 |
 | MateoKrk_ | Okocim Radler Sycylijska Pomarańcza z Limonką 0,0% Barwa Jasno-Różowa Zmętnione nie do końca Przejrzyste. Aromat Bardzo Przyjemny Zdominowany przez Dojrzałe Świeże Pomarańcze Limonka Majaczy w Tle. W Smaku Także Dominuje Pomarańcza Limonka Nieznaczenie Wyczuwalna Jest Słodko Ale Nie Brakuje Też Kontry Kwaskowej Co Daje Przyjemny Efekt Orzeźwienia Wysycenie Średnie. Piwnych Akcentów Tu Nie Uświadczymy Niemniej Jednak Mocno Schłodzone Pije Się Całkiem Przyjemnie. 2019-06-19 23:43:38 |
 | nietzsche | |
 | Thesloma | Apynio Barzda konopne Zapach : kolendra wraz z drożdżami , słodowość , delikatnie zioła Smak : kolendra , zioła również w goryczce , może delikatnie konopie na granicy autosugestii. Piwo zdecydowanie można traktować jako ciekawostka , ale w tej cenie gdzie zapłaciłem za nie nie całe 4 zł dość dobre jakościowo i nie nudne piwo coś a'la witbier z przyjemną goryczką 2019-06-19 23:11:05 |
 | bengul | Beczkowe Mocne 9% Wiśnia ,,Piwo" delikatnie mówiąc jest obrzydliwe. Jednak z całą pewnością mogę stwierdzić, że jest to trunek idealny aby szybko się nawalić. Po 1 wiśni odczucia jak po wypiciu 2 harnasi czy tam żubrzyków :D 2019-06-19 22:56:28 |
 | Gość | |
 | nietzsche | Original Turmbläser Landbier Wygląd: kolor słomka, spora piana, ładna, ładny lacing Zapach: zapach maślankowy, odrobinę zbożowy, jakaś czerstwa kajzerka Smak: Landbiera to ono nie przypomina, landbier to piwo młode, wiejskie, karczmiane, a gdzieniegdzie po prostu synonim kellera. To lekki lager, dosyć wodnisty, ale gładki, fajna niemiecka maślankowość, jest też odrobina zbożowości, melanoidynowość z chleba pszennego, iluzoryczna goryczka i chmielowość, a szkoda, bo gdyby je nachmielić, to byłoby fajnym pilsem, jest tutaj taka ostra nuta zbożowa z lekką siarką. To piwo w Niemczech kosztuje ok 2 zł na nasze, więc nie oczekujmy cudów. 2019-06-19 22:07:07 |
 | Gość | Okocim 0,0% Tym co twierdzą że to piwo śmierdzi i smakuje jak płyn do naczyń proponuję spróbować bezalkoholowe Miłosław. Generalnie obecnie piwa bezalkoholowe są duże lepsze niż w przeszłości. Okocim spartolił w tym piwie jedna rzecz - dodał cukier, bez którego to piwo byłoby naprawdę ciekawa propozycją z delikatnymi nutami smakowymi i zapachowymi w stylu IPA. 2019-06-19 21:57:38 |
 | Gość | Warka Radler 0,0% Ciemne Cytrynowe Jedno z najlepszych piw 0% jakie piłam, schłodzone smakuje wyśmienicie - szczególnie w te upalne dni. Minus to cena, ja płaciłam ponad 4zł za puszkę ! 2019-06-19 21:55:16 |
 | nietzsche | Bayreuther Aktien Landbier Fränkisch Dunkel Wygląd: kolor brunatny, nieklarowne, śliczna piana i lacing. Zapach: ciemne słody, dużo orzecha, melanoidynowość, trochę karmelu, suszona skórka, chmiel w typie angielskim lub susz Smak: W smaku podobnie jak w zapachu, miałem pecha, że przygodę z Bayreuther zacząłem od ich zoigla, który był bardzo średni, może to kwestia upału, może tego, że wróciłem z siłki, ale wczoraj piłem polskiego dunkela Trybunał Ciemne i to przy nim to niebo a ziemia, tu nie ma pustej słodyczy, karmelu z nutą warzyw i totalnego nieułożenia. To półwytrwany ciemny lager, ale czuć słodowość, czuć orzechowość, jakąś rodzynkę i suszoną śliwkę, dziwna chmielowość, coś w typie tytoniu i liścia jeżyny, gładziutkie, świetnie ułożone, jeszcza jakaś nuta marcepanowa. Tak powinien smakować dunkel lager. Z racji wczorajszej oceny dla Trybunału nie mogę dać mniej niż 8 2019-06-19 21:16:52 |
 | ekoman69 | Birbant Hazy Dream Piwo bardzo mętne, wygląda jak sok z jabłek wyciśnięty przez wyciskarkę wolnoobrotową. Piana niezbyt obfita, dość szybko opada. W zapachu dużo dojrzałych soczystych białych owoców i trochę kwiatów. W smaku trochę wodniste i pustawe. Są nuty owoców tropikalnych, jednak goryczka słaba, podbudowa słodowa też niezbyt zaznaczona. Warka 09.02.2020. Kupione za 9,90 zł w sklepie z kraftami. 2019-06-19 20:17:25 |
 | oranjefan | Wrężel Calamipa W aromacie bardzo intensywnie owocowo, soczkowo, a nawet w pewnym sensie jogurtowo. Może to za sprawą dodatku laktozy oraz ekstraktu z wanilii. W każdym razie jest słodko, mocno owocowo i cytrusowo w typie limonek, pomarańczy, zestu cytrusów. Piwo zmętnione, o niezbyt imponującej, niskiej pianie. Piwo w kolorze jasnopomarańczowym, o zmętnionej strukturze. Piana opada szybko, jest nietrwała, znika niemalże kompletnie. Pomimo dodatku laktozy i dość niskiego odfermentowania nie ma tutaj mowy o ulepkowatym soczku, mulącym piwie. Znów jest bardzo intensywnie cytrusowo, pomarańczowo, limonkowo, mandarynkowo. Goryczka - średno intensywna, grejpfrutowa. Finish wytrawny. Potężnie cytrusowe piwo o soczkowym charakterze, a dzięki dodatkowi wanilii i laktozy - sprawia odrobinę wrażenie pomarańczowego, cytrusowego jogurtu. Calamansi zdominowało to piwo, ale w dobry sposób - jest mega cytrusowo, orzeźwiająco, a zarazem słodkawo, ze średnio intensywną, grejpfrutową goryczką. Pomimo odfermentowania i dodatku laktozy brakuje jednak trochę słodyczy i gładkości, bowiem piwo sprawia lekkie, rześkie wrażenie. 2019-06-19 20:11:33 |
 | Gość | |
 | Grzegorz_J | Książęce Weizen Warka do 17.07.19 Wygląda jak weizen, pachnie jak lager tzn. wcale, smakuje jak witbier. Wyraźna kwaskowość, nutu bardziej pieprzowe niż goździka, banany na granicy autosugestii. Piwo do wypicia, jednak nic wielkiego sobą nie reprezentuje. 2019-06-19 19:40:16 |
 | Gość | |
 | Student | Amber Johannes Gdybym dostał to piwo w ciemno nie powiedziałbym, że to lager. Piana ładna choć nie idealna. W aromacie... mam nadzieję, że to jedynie mój egzemplarz, a nie cała warka, ale piwo pachnie metalicznie-rdzawo. Nie świadczy to o niczym dobrym. W smaku przyjemne, pełne. Co zaskakujące lekko bananowe, biszkoptowe i słodkie. Nie jest to typowy lager, ale bardzo przyjemna wariacja na temat. 2019-06-19 19:09:08 |
 | Soket | Dziki Wschód Kwiat Pomarańczy Mało piw jest kawowych nie ciemnych, Ogólnie mało w nim czuć skórek pomarańczy, głównie kawa 2019-06-19 19:05:27 |
 | ekoman69 | Bytów Pils Złociste, lekko zmętnione z piękną, wysoką, białą i wyjątkowo trwałą pianą. W zapachu chmielowe. W smaku wyraźnie goryczkowe. Goryczka łodygowa, z orzechową nutą, lekko zalegająca, ale piwo całkiem ok jak za 4,30 zł w sklepie z kraftami. Warka 23.01.2020. 2019-06-19 19:04:37 |
© ocen-piwo.pl 2017
Degustacja piwa
Piwo najczęściej kojarzy się z
goryczką i charakterystycznym złotym kolorem, pomimo wielkiej różnorodności gatunków i styli
opisujących piwny świat. Wbrew pozorom nie jest to tylko zwykły, prosty napój alkoholowy i można w
nim odnaleźć głębię smaków i aromatów. Podziwiać je wszystkimi zmysłami, cieszyć oko, słuchać. Nie
każdy wie, że gatunków i stylów piwa jest kilkadziesiąt, a każdy charakteryzuje się różnymi cechami i
własnym unikalnym smakiem.
Degustacja tego trunku może być nie tylko piciem, ale i
sztuką. Wymaga ona jednak pewnej wiedzy i umiejętności oraz zastosowania technik pozwalających
wydobyć sekrety piwa. Jeśli je poznamy, przekonamy się że piwo to nie tylko smak goryczki i biała
piana, ale także cała gama różnych zapachów i smaków.
Kilka technik
degustacji piwa:
Pierwszym co rzuca nam się w oczy, kiedy dostajemy piwo jest czapa piany na górze szklanki, zaraz potem jego barwa. Ilość potencjalnych kolorów i odcieni piw jest tak naprawdę nieskończona, zostały one jednak przyporządkowane trzem ogólnym typom. Do najliczniejszej grupy należą piwa o barwie bursztynowej, wśród których wyróżniamy kilka odcieni. Druga grupa to piwa ciemne, których kolor może być całkowicie czarny, hebanowy, brunatny lub miedziany i czerwony. Do trzeciej grupy piw zalicza się piwa białe, produkowane z pszenicy i niefiltrowane, które mają mętny i nieprzezroczysty kolor.
Każdy styl piwa posiada zdefiniowany zakres barwy. Amerykanie używają skali SRM, w Europie używa się skali EBC.
Nieodzowną częścią degustacji jest analiza bukietu zapachowego piwa.
Pozwala ona delektować się nutami chmielowymi, słodowymi,
owocowymi, karmelowymi. Złożony aromat zapowiada również złożoność
smaku. Bukiet zapachowy piwa jest często niezauważaną cechą, która jednak
ma olbrzymi wpływ na całościowy odbiór
piwa.
W porównaniu z zapachami ilość smaków jest bardzo skromna. Naukowcy wyróżnili aż ponad 800 zapachów, które mogą być obecne w piwie. Dla porównania wyróżnia się jedynie cztery podstawowe smaki: słodki, kwaśny, słony i gorzki. W rzeczywistości to, co odbieramy jako bukiet smakowo-zapachowy piwa jest głównie zapachem, a nie smakiem.
Chmiel zawiera około 300 różnych związków z których każdy wpływa na
wydzielany przez piwo zapach. Aby wyczuć chmielową lub drożdżową
woń należy trzymając szklankę w odległości około 15 cm od twarzy
delikatnie mieszać szklanką aby wydobyć aromat. W ten sposób można wychwycić
wytrawne, goryczkowe zapachy jak nuty róży, ziół i tytoniu czy palonej
kawy.
Intensywnie mieszając szklanką z piwem i przysuwając nos blisko
szklanki złowimy całą gamę aromatów pochodzących ze słodu
jęczmiennego nadających piwu pełnię smaku i zapachu. Odnajdziemy tu
nuty karmelowe, biszkoptowe, waniliowe, maślane, palone i orzechowe. Te
aromaty najłatwiej uda się wychwycić w piwach treściwych o dużym
ekstrakcie i bogatym bukiecie zapachowym.
Związki, którym
zawdzięczamy dużą część aromatów powstają w wyniku pracy drożdży na drodze fermentacji alkoholowej.
Aby je wydobyć przykrywamy szklankę dłonią. Intensywnie mieszamy zwartość szklanki, aby po
odkryciu delektować się bogactwem owocowych aromatów.
Banany, gruszki, brzoskwinie, nuty czerwonego lub zielonego jabłka to
najczęściej wyczuwane zapachy.
Kolejnym krokiem jest analiza smaku.
Należy biorąc łyk piwa do ust pozwolić mu przepłynąć po całej powierzchni języka, dotknąć policzków
oraz podniebienia. Początkowo powinna pojawić się delikatna słodowa
słodycz. Po chwili ustąpi ona miejsca orzeźwiającej kwaśności z cierpkimi
nutami, by w końcu przejść w zdecydowaną, wyczuwaną przez tylną część
języka goryczkę, która pozostaje jeszcze chwilę po przełknięciu
piwa.
Kilka odczuć sensorycznych nie jest ani smakiem ani zapachem,
jak np smak ściągający (podobny do mocnej herbaty, który wysusza nam usta
od środka). Smak ściągający w piwie pochodzi od garbników z łusek
słodowych oraz chmielu. Posmak ten w piwach jest delikatniejszy niż w
czerwonym winie czy mocnej, czarnej herbacie.
Podobnie
wyczuwamy w piwie nasycenie piwa dwutlenkiem węgla.
Istnieją specjalne
zespoły ludzi, które regularnie zajmują się oceną sensoryczną jakości produktów spożywczych. Taki
zespół, zwany Panelem Degustacyjnym - musi być świetnie wyszkolony i
specjalnie wyselekcjonowany, aby mógł razem pracować. Każdy z jego członków wyróżnia
się ponadprzeciętną wrażliwością sensoryczną na smaki i
zapachy. W odróżnieniu od innych Paneli Degustacyjnych przemysłu
spożywczego, degustatorzy piwa potrafią rozpoznać i opisać chemicznie
nazwy dziesiątek substancji znajdujących się w piwie.
Panel opisuje które cechy pasują
do tzw. profilu sensorycznego piwa, czyli co w piwie jest najbardziej
wyczuwalne. Degustatorzy sprawdzają czy oceniana próbka danej marki jest
zgodna z jej profilem sensorycznym. Analiza sensoryczna Panelu
Degustacyjnego często jest wykorzystywana przez technologów. A to dlatego, że
opisy związków chemicznych wyczuwalnych w piwie przygotowane przez
Panel mówią wiele o kierunku fermentacji, pracy drożdży, w jakich "warunkach pracowały" np. przy zbyt wysokim lub niskim
natlenieniu.
Głównym zadaniem Panelu jest analiza bukietu zapachowego. Już
po zapachu można ocenić np. wiek piwa, odpowiedzieć na pytanie czy
fermentacja przebiegła prawidłowo oraz rozpoznać styl piwa.
Piwa belgijskie, pszeniczne, stouty, portery, lagery, pilznery, angielskie Ale, mają zupełnie
różne bukiety zapachowe.
Smakiem Panel zajmuje się w
drugiej kolejności. W przeciwieństwie do degustacji wina, degustowane piwo jest połykane, ponieważ
tylko tylna część języka jest w stanie ocenić intensywność oraz
jakość goryczki. Jakość goryczki i wszystkie posmaki z nią związane tj. smak ściągający,
cierpkość, kwaśność, to główny z ocenianych parametrów piwa. Panel
ocenia również słodycz, słodowość, pełnię piwa.
Jak widać naprawdę
dobre, prawdziwe piwo może być trunkiem tak samo szlachetnym i wdzięcznym jak wino. Aby jednak móc
wydobyć z niego pełnię smaku i aromatu, należy wiedzieć, czego w nim
szukać i na co zwracać uwagę. Poniższe porady pomogą stawiać pierwsze kroki w
degustacji piwa.
- Ważne jest, aby przed degustacją nie spożywać żadnych wyrazistych w smaku potraw oraz napojów, gdyż mogą one zupełnie zaburzyć odczuwanie smaku i aromatu piwa.
- Pomiędzy degustacją dwóch różnych piw w krótkim czasie, zaleca się przepłukanie ust niegazowaną wodą w celu zniwelowania posmaku po degustacji pierwszego piwa.
- Piwo powinno posiadać temperaturę odpowiednią dla stylu, w którym zostało uważone.
- Przelewamy je do dobrze umytego, schłodzonego i zwilżonego zimną wodą kufla, pokala, szklanki lub kielicha, w zależności od stylu piwa.
- Oceniamy jego barwę oraz stopień klarowności. (bardzo ważne jest przy tym odpowiednie oświetlenie)
- Oceniamy pianę. Czy jest wysoka, trwała, gęsta? Grubo, czy drobno pęcherzykowa? Jaki posiada kolor, smak?
- Oceniamy zapach piwa. Staramy się wychwycić jak najwięcej elementów z szerokiego wachlarza aromatów. W zależności od gatunku piwa mogą to być (słód, chmiel, drożdże, karmel, kawa, czekolada, chleb, banany, goździki, cytrusy)
- W smaku oceniamy przede wszystkim balans słodowej słodyczy i chmielowej goryczki, treściwość piwa, poziom i trwałość goryczki, pijalność.
- Wysycenie dwutlenkiem węgla i odczucie w ustach. Czy piwo powoduje szczypanie, rozgrzewanie, szorstkość, lepkość, orzeźwienie i inne wrażenia.
- Ostatni krok dotyczy estetyki serwowania piwa. Np opakowania, etykiety, ilość i jakość podanych na niej informacji.
Bardzo ciemne bordo. Co w zasadzie widać tylko pod mocnym światłem. Piany tylko obrączka.
Pachnie miodem, kwiatami, owocami. Trochę aromatu palonego. Trochę szlachetnego alkoholu. Puperniklem też pachnie. Może czekoladą.
Gęste, oleiste, likierowe. Bez nasycenia. Leciutkie musowanie jest. Napitek a?la syrop.
Słodkie. Jednocześnie gorzkie. I tu jest słuszny balans. Wszelkie poprzednie braggoty (jakie piłem) były na pograniczu akceptowalnej ulepności. Tutaj tej słodyczy coś daje zdecydowany odpór.
Z jednej strony więc melasa, miodek, kawa i karmel. A jednocześnie niemała ziołowa gorycz. Trwała aż do posmaku.
Coś jak goryczkowo ziołowe likiery. Oczywiście ziół tu żadnych nie ma, tylko taka analogia.
Świat słodki i gorzki łączy też posmak gorzkiej czekolady. Im piwo bardziej się ogrzewa, tym robi się ciekawiej.
Nie pozwólcie sobie serwować piw ciemnomocnych za bardzo schłodzonych. Temperatura zabija tu sporo wrażeń.
Na przykład dopiero pod koniec flaszki w smaku wyszła śliwka w czekoladzie.
Jak na swój ekstrakt może i zbyt mało ciała. Ale za to nie jest meczące. A rozgrzewające ?
To chyba mój czwarty braggot ? i jak dotąd najlepszy.
Gdybym miał streścić to: gorzko palony miód. Nie żałuję że kupiłem. Żal dotyczy tylko tego że jeden flakon się nabyło.