Świetny radlerek, nie jest tak słodki jak nasze rodzime koncernowe. Czuć limonki, czuć piwko, nawet minimalna goryczka jest. Bardzo orzeźwiajacy, pije się przyjemnie.

Świetny hiszpański radler. Świetnie gasi pragnienie. W smaku aromat naturalnych cytrusów, cierpkość i lekka goryczka w tle. Piwo lepsze od szeregu naszych radlerów.

Autentycznie pachnący i smakujący radler. Podobieństwo do aromatu i smaku prawdziwych owoców to dla mnie najważniejsze kryterium oceny radlera, w tym przypadku wygląda to bardzo naturalnie. Damm wystrzegł się syntetyczno-chemicznych klimatów, a samo piwo doskonale gasi pragnienie. Aromat wybitnie cytrusowe z lekką słodową baza pochodzącą z piwa. W smaku spodziewana cytrusowa cierpkość, co ciekawe jest też i wyczuwalna goryczką, której charakter określiłbym jako pestkowy. W kategorii radlera dałbym 9, lecz takowej tutaj nie mamy.

Piana słabej jakości, drobnoziarnista, wysoka na około 0,5 centymetra, średnio-szybko opadająca, marny lacing. Barwa bardzo jasna żółta wrecz biała, nie do końca przejrzyste, dość mętne. W zapachu limonka, nieźle słodowe, nie czuć chemii, orzeźwiające jeszcze przed degustacją. W smaku wyraźnie kwaskowe, czuć podstawę piwną i nawet jako taką goryczkę, ważne, że kontra słodowa nie jest przesadzona, wysycenie na niskim poziomie. Pite niestety wersji puszkowej więc nie ocenię kapsla i etykiety, puszka nie rzucająca się w oczy. Co do samego piwa, nie przypomina naszych polskich radlerów w proporcji jest zdecydowanie więcej piwa niż soku, przez co nie jest nadmiernie słodkie, a nawet lekko goryczkowe, 6 powinno być sprawiedliwą oceną.