Lager o smaku czerwonego jabłka i zapachu landryny

Piana skromna, drobnoziarnista, ledwo i to tylko miejscowo okala ścianki kufla, jednym słowem piana jest szczątkowa. Barwa ciemniejsza słomkowa, piwo jest klarowne. Zapach wybitnie słodowy i to czego niestety bardzo nie lubię wręcz landrynkowy. W smaku to samo, niesamowicie słodkie, landrynkowe, żadnej goryczki... nawet wysycenia nie ma zbyt dużego, metaliczny i alkoholowy posmak. Kapsel zwykły, czarny, etykieta prosta, ale przyjemna dla oka. Warzone w UE , ten napis powinien ostrzegać wszystkich o tym, że piwo będzie wodniste, słodkie do przesady z metalicznymi i alkoholowymi akcentami. Myślałem że piwo zostało uwarzone przez czarnego kota z Radomia, jednak tak nie było... Nie polecam, 3+ z mojej strony.

Pan Kot Lager - piwo z pazurem! (pisownia i interpunkcja producenta, z kontretykiety) pachnie słodem i owocami jarzębiny. W smaku jest pełne, słodkie, karmelowe. Ten karmel to jakiś słaby, sztuczny rodzaj. Choć wśród składników karmelu nie wymieniono. Po chwili suszone śliwki. Lekka kwaskowatość. Mało to przyjemne. W drugiej kolejce aromat przeszedł w stronę akcentów palonych ziaren. W smaku w dalszym ciągu suszone śliwki, choć teraz są już odrobinę bardziej wytrawne.

W smaku zdecydowanie wodniste, plusem jest to, ze nie czuc alkoholu. Piana slabiutka i redukuje sie prawie do zera. Wazna uwaga: \"wyprodukowano w UE dla browaru Czarny Kot\" - to cytat z etykiety. Czyli rownie dobrze to koncernowka lub w browarze rozcienczaja koncentrat. Za te cene calkowita porazka