EAN: 54069022

Aromat miły: winogrono, rodzynki, banan W smaku nieco ostre, przyprawowe, wytrawne, słodowe, dość ciężkie. Mała butelka 330 ml. Wytrawny finisz mocno. Dobre ale powinno być więcej nut charakterystycznych dla Tripla.

Barwa jasno złota, umiarkowanie zmętniona.Doża ilość osadu drożdżowego na dnie butelki.Piana biała, drobno i średnio ziarnista.Po nalaniu średnio obfita.Długo trzyma się jako nieprzerwany kożuch.Zostawia ładne ślady na szkle.Aromat nie jest zbyt silny, kwaskowa świeżość i w sumie nic więcej.W smaku słód z wyraźnie kwaskowym posmakiem.Wysycenie średnie w stronę wysokiego.Specyficzne i raczej płaskie w smaku piwo.Spodziewałem się czegoś bardziej treściwego.Ładna butelka, jednak nie zapamiętam go na długo.

Cóż, czekałem na odpowiednią okazję, by je otworzyć. W końcu był to świąteczny prezent. I po prawie trzech miesiącach okazja do otworzenia butelki się przytrafiła.

Barwa - złocista, a może lepszym określeniem niech będzie żółciutka. Lekko zmętnione. Piana obfita, średnio trwała, drobno i średniopęcherzykowa. Ładnie osadza się na szkle. Niweluje się dość szybko, ale po lekkim zamieszaniu kuflem dwóch małych kółek pojawia się ponownie, niemal tak obfita jak na początku. Wynikać do może poniekąd z ponadprzeciętnego wysycenia. Nie da się bowiem ukryć, że piwo jest dość mocno nagazowane, co wpływa także na jego smak i pijalność.

Oczywiście przed zobaczeniem tego, co Agnus ma do zaoferowania, mogłem najpierw jego atuty poczuć. Zapach powiem ma bardzo wyraźny. Dotarł do mnie zaraz po otworzeniu butelki, razem z iście szampańską mgiełką wydobywającą się z ogromnej butelki. Był to wyraźny i przyjemny aromat, słodowo-chmielowy, drożdżowy, lekko owocowy (winogrono, jabłko, cutrusy, nuty ziołowe). Smak, to sprawa jeszcze mniej jednoznaczna...

Na pierwszy rzut oka, a raczej języka można wyłapać nuty cytrusowe, czy też ogólnie owocowe (wspomniane wcześniej jabłuszko, ale też pomarańcza, winogronko). Do tego wyczuwalne drożdże i chmielowo-słodowe posmaki. Żeby było jeszcze zabawniej całość wydaje się równie szampańska w smaku, jak w zapachu, niemniej jednak ani przez moment nie da się zapomnieć o tym, że pijemy piwo. Alkohol niewyczuwalny. Goryczka za to już wyczuwalna, bardzo przyjemna, z początku delikatna, z czasem staje się bardziej wyraźna podczas degustacji. Nie męczy i nie osiada na podniebieniu przez jakiś specjalnie długi czas, pozostawia po sobie dobre wspomnienie

Reasumując - świetne piwo, w większych ilościach raczej słabo pijalne, bo już ok 0,4 ml (podzieliłem się nim) można odczuć. Sycące i w pełni konkretne. Jeżeli pod uwagę wezmę wartość sentymentalną ocena będzie oscylować w granicach ideału .