Oktavio jest dużo lepszy niż Camillo i Modesto. Czuć tu belgijskie nuty, orzechy i suszone owoce. Trochę goryczka słaba, jest słodycz w smaku. Ale dobrego quadrupla jeszcze mu sporo brakuje.

Wygląd: prawdziwy BDST, kolor brunatny, przejrzyste, lekko opalizujące, rubinowe refleksy, ładna piana, drobna, ładny lacing
Zapach: zaraz po otwarciu daje naftą, taką ładną, nie sądzę, by to było od chmielu, sporo nut palonych, opiekanych, kawy zbożowej, przypalonego karmelu, suszonych owoców czerwonych i czarnych, w tym rodzynki i fenolowych, przyprawowych, jest też nuta miodowa, takiego ostrego miodu gryczanego, pewnie z utlenienia (piwo ma 10 m-cy po terminie, a jeśli wierzyć producentowi to leżakowało 500 dni przed butelkowanie), jest umami (sos sojowy, maggi, jak kto woli), ale i wciąż jakaś zielistość i żywiczność od chmielu. Pachnie ładnie i otwiera się, po otwarciu głównie nafta, ale nie jakoś mega intensywnie. Sporo sherry, ta rodzynka idzie w takie sherry.
Smak: Piwo gładkie, słodkawe, ale nie ulep, nie jest dużo słodsze od np. Gulden Draaka. Alkohol całkiem ukryty. Dużo owoców czerwonych i czarnych, suszonych, sporo przyprawowości, wciąż fajna nuta chmielowa, nienahalna. Dobrze mu zrobił leżak, pytanie czy mój czy Browaru Jana, bo, jak sądzę, takie mocne akcenty sherry, rodzynki, śliwki suszonej, miodu gryczanego, a nawet spadziowego (bo łącyz się z nutami żywicznymi chmielu) wniosło utlenienie. Jest kawa zbożowa, orzechowość, dosyć mocna, karmel idący w powidło. To nie jest sztos, nie wyrywa z butów, ale to jest bardzo dobre piwo. Bardzo udany quad przede wszystkim, bo to piwo naprawdę smakuje belgijsko. Fest Buba, którą cenię, jest piwem bardzo dobrym, ale belgijskim bym go nie nazwał, smakuje jak taki bogaty, wielopoziomowy koźlak lub barleywine, a to jest quad, po ociepleniu może ciut jednak za słodki, ale quad.

Zapach : suszone owoce , czerwone wino i pumpernikiel

Smak : nasycenie wysokie jak na styl ale nie przeszkadza , bardzo przyjemnie się pije , akcenty ciemnego chleba , nuty czerwonego wina oraz suszonych owoców . Bardzo wciąga to piwo i chce się wziac kolejny łyk przez lekka goryczkę z tyłu połączona z palonoscia.

Ciekawie skomponowane choć nie grzeje w przełyku . Jest wciągające , belgijskie i nie ulepkowate 8/10

Oktawio 24 to rodzynki, suszone śliwki, wiśnie w pełnej okazałości. Kubki smakowe nie są atakowane z agresją. Te smaki naprawdę roznoszą się po całym podniebieniu i tak płynie łyk za łykiem na spokojnie, bo nawet przez moment nie przychodzi na myśl, by wypić je szybciej.

W przypadku tego piwa odnieśliśmy wrażenie, że jest idealne do dumania i rozwodzenia się nad każdym spożytym łykiem. Konsumowanie tego piwa to złe słowo. Lepszym jest zdecydowanie delektowanie się. Nie jest to przesada, bo dzieje się w nim naprawdę dużo.