Piana beżowa, drobnoziarnista, wysoka na około pół centymetra, dość szybko dziurawiąca się i opadająca, nie pozostawiająca trwałego lacingu na ściankach szkła. Barwa ciemniejsza rubinowa wręcz czarna, nie do końca klarowne i przejrzyste, stosunkowo mocno zmętnione. W zapachu nuty karmelowe, czekolada, mniej kawy, subtelny beczkowy klimat, lukrecja, kokos, prażony oraz palony akcent. W smaku kokos z lukrecją pochodzące z beczki na finiszu, na pierwszym planie natomiast paloność, karmel i czekolada deserowa, gęsta i oleista faktura, likierek, konkretna ilość ciemnego ciała, goryczka adekwatna do stylu, lekka kontra kwaskowa, dobrze zamaskowany alkohol jedynie delikatnie rozgrzewający przełyk, wysycenie na średnio-niskim poziomie. Kapsel od Brokreacji, etykieta w czarnej kolorystyce, mrocznie wykonana graficznie, dobrze i wyczerpująco opisana. Warka 17.05.2021. Leżakowane... będzie ponad dwa lata, degustowane w dzień daty spożycia. Zdecydowanie ułożony RIS o profilu deserowym idącym w stronę czekoladowej i karmelowej słodyczy, zachowując przy tym palony oraz prażony klimat. Element beczkowy z Bowemora to kokos i lukrecja, przez co czuć efekt BA, choć na pewno nie w stopniu znacznym. Ja preferuję w tym stylu bardziej głębokie, ciemne i palone klimaty przechodzące najlepiej w torf czy wędzonke. Deserowy RIS jak najbardziej, ale tym razem maksymalnie na 7 z plusem.

Oko: prawie czerń, bardzo ciemny brunatny kolor, mętny. Piana rachityczna i ginie bardzo szybko, redukuje się do cieniutkiego krążka, piwo zostawia solidny ślad na szkle.
Nos: z butelki głównie aromaty palone (mega kawa, czekolada, palone zboże, aż po dymność) plus lekka likierowa, przyjemna alkoholowa nuta. Ze szkła podobnie, dochodzą do tego silniej akcenty beczki: wanilia, dębina. Alkohol trudno zidentyfikować jako whisky.
Smak: znów na początku sporo słodyczy od słodów, bardzo przyjemna ? likier owocowo-kawowo-czekoladowy plus wanilia i dębina, ale po chwili palona i chmielowa goryczka przejmują dominację na kubkach smakowych. Goryczka palona po dym i popiół (może się wydawać, że to torf, ale podstawowa wersja Bowmore nie jest torfowa, co najwyżej dymna whisky) i znów miła subtelna nuta alkoholu. Po kilku łykach goryczka odkłada się na języku, pięknie kontruje słodycz. Całość bardzo ułożona, ?ugrzeczniona? (nuty palone łagodniejsze w stosunku do wersji podstawowej). Whisky Bowmore (podstawowa wersja) nie należy do szczególnie charakterystycznych, a destylarnia słynie z mistrzowskiego wręcz korzystania z beczek po innych alkoholach. Stąd wpływ beczki jest, ale ?klasyczny?, bez nadania charakteru konkretnego alkoholu.

Sporo zwykłego RIS'a tutaj jest , to znaczy:

Zapach : czekolada , może delikatne nuty drewniane od beczki , ogółem czekoladowy i lekki alkohol likierowy

Smak : również sporo zwykłego RIS'a czyli czekolada , grzanie w przełyku i jeśli alkohol się pojawia to likierowy z bardzo delikatnymi wstawkami drewnianej beczki ale bez poczucie że beczka ta jest od whisky

Brak niestety typowych aromatów czy smaków od beczki po whisky , aczkolwiek to dobry RIS patrząc tylko pod względem że był leżakowany w beczce bez uwzględniania konkretnego alkoholu.