Piana beżowa, drobnoziarnista, wysoka na około pół centymetra, dość szybko dziurawiąca się i opadająca, nie pozostawiająca trwałego lacingu na ściankach szkła. Barwa ciemniejsza rubinowa wręcz czarna, nieklarowne i nieprzejrzyste, stosunkowo mocno zmętnione. W zapachu nuty karmelowe, kawowe oraz czekoladowe akcenty, kokos, lukrecja, syrop klonowy, mało beczki, choć da się ją wyczuć. W smaku dość słodkie, syrop klonowy na pierwszym planie, przyjemnie palone, prażone, gęsta i oleista faktura, dobrze zamaskowany alkohol jedynie delikatnie rozgrzewający przełyk, finisz lekko kwaskowy za sprawą żurawiny, beczka dalej w tle, ciasteczka, biszkopty, czekolada deserowa, wysycenie na średnio-niskim poziomie. Kapsel elegancko zapakowany, etykieta w czarnej, ciekawie wykonana graficznie, dobrze, choć nie wyczerpująco opisana. Data rozlewu 06.12.2018, czyli leżakowane ponad dwa lata. Bardzo ułożony wyrób deserowy, choć również wytrawny klimat. Syrop klonowy dominuje na podniebieniu, jest słodko, oleisto i gęsto. Życzyłbym sobie więcej beczki, ale jest dobrze, naprawdę dobrze, degustacyjna rzecz. Nie należy zapominać o tym, że podstawą jest tutaj Imperialny Red Ale, a nie żaden ciemny mocarz... Zasłużona 8 ode mnie, oczywiście dodaję do ulubionych.

Bourbon na pierwszym planie zdecydowanie. Suszone owoce. Taki trochę klimat Barley Wine. Też trochę syrop klonowy. Piana niska, drobnopęcherzykowa. Barwa głęboki rubin, piwo klarowne. Po przelaniu do szkła mamy połączenie wanilii bourbonowej i czerwonych owoców, być może żurawiny. Taki klimat miodowy, więc pewnie z utlenienia. Wysycenie praktycznie żadne. Piwo jest gęste. Bardzo fajna żurawina. Dominuje ona w smaku. Następnie przechodzi to w nuty od słodu, czyli karmel. Całość okraszona wanilią z beczki po Jacku Danielsie. Piwo jest mega słodkie. No wręcz ulep. Jest też kwaśność od żurawiny. Dość wyraźne smaki, ale brakuje mi głębi smaku. Piwo jest dość dobrze wyleżakowane i alkohol jest prawie niewyczuwalny, jest tylko lekkie grzanie przełyku. Syropu klonowego, po takim czasie, już tu nie czuje niestety. Połączenie żurawiny i beczek po bourbonie jest ciekawym pomysłem, ale sama podstawa piwa - Red Ale pozostawia trochę do życzenia, bo to jest po prostu styl mało intrygujący.

Słody: Pale Ale, Caraaroma, Carared, jęczmień palony. Chmiele: Magnum. Dodatki: żurawina, syrop klonowy, cukier.
Oko: ciemna miedź klarowna. Piana nieco ciemniejsze ecru, gęsta, dość wysoka, bardzo trwała i zostawia ślad na szkle.
Nos: słodkie aromaty karmelowe, kandyzowanych ciemnych owoców, do tego silny wpływ beczek ? bardzo przyjemna nuta bourbonowa, dębina, wanilia. Spirytusowej nuty całkowity brak.
Smak: gęste, likierowe, słodkie z kontrą wytrawną. Dużo słodyczy słodowej, do tego syrop klonowy, dalej wytrawność żurawiny i taniczna od beczki, nuta bourbonowa, na afterze na języku odkładają się palone nuty w postaci gorzkiej czekolady. Z czasem pojawia się delikatna kwaskowość żurawinowa, która nieco tonuje odczucie, dość solidne, słodkości. Spirytusowej nuty brak.
Generalnie słodkie, ale z akcentami wytrawności, palności i niewielkiej goryczki palonej, do tego ułożone przez beczki z charakterystycznymi nutami bourbonowymi.