Wygląd: barwa ciemno brunatna, mętne, spora piana jak na bałtyk, drobna, bęzowa, lacing żaden
Zapach: kawa, marcepan, trochę czekolady i wanilii, nie jest bardzo intensywny
Smak: warka 16.01.2019 nie śpieszyłem się, bo wersja z Kirschwasser i Bourbonem były fatalne. Leżak trochę je wzbogacił, ale ma podstawowe wady wyżej wspomnianych, nie ma ciała na imperiala, smakuje jakby ktoś 21 odfermentował do 10%. To w beczce po bourbonie ratowała beczka, tu jej za bardzo nie czuć, jest winne, kwaskowe, trochę rodzynkowe, ale raczej od utlenienia. Więcej się działo w zapachu niż dzieje w smaku, wodnsity, kwaskowy porter, taki bieda porter a'la krajan, tylko bardziej puszysty, bo niefiltowany, kwaskowy, winny, kawa zbożowa, trochę czerwonych owoców. Na szczęście alkohol się dobrze uleżał, bo pite po zakupie były potwornie alkoholowe.

Nie pamiętam abym miał wcześniej kontakt z beczką po sherry, uważam, że ta wnosi o wiele więcej niż beczka po bourbonie. Z nut pochodzących z leżakowania dominują kakao i rodzynki. W tle wyczuć można nuty słodkiego wina i słodkich, przejrzałych owoców (przejrzała gruszka/morela?). Sama podstawka bardzo dobra, choć nie perfekcyjna. Chyba najciekawsze piwo z tej serii.