Kolejne solidne, niczego nie urywające piwo od Brodacza. Sam styl szału nie robi, ale bardzo lubię do niego wracać co jakiś czas. Piana pokaźna, barwa herbaciana, w aromacie ziołowo-słodowe, przyjemna goryczka w smaku, wszystko co powinno być zawarte w tym stylu.

Nie mój smak, a mimo to pite z przyjemnością i świadomością , ze kitu piwowar nie wstawia. Imponujaca piana, fajny kolorek, gorzkie , ale lekkie. Git podsumowując. Spróbować warto.

Piana drobnoziarnista, niezły lacing, wysoka na około pół centymetra, średnio-szybko opadająca, delikatnymi wianuszkiem okala ścianki kufla do końca degustacji. Barwa jaśniejsza brunatna, nie do końca klarowne i przejrzyste, dość mętne. W zapachu zdecydowanie mocno karmelowe, może trochę czekolady, oraz słody. W smaku słodziutkie z minimalnie, dosłownie ledwo wyczuwalną goryczką, baza karmelowo-czekoladowa dominuje na podniebieniu, po pewnym czasie pojawia się lekka kwaskowość i doznanie jakby... subtelnej wędzonki? Wysycenie na średnio-niskim poziomie. Kapsel niestety zwykły biały, etykieta ciekawa, dużo informacji dotyczących piwa, a tak generalnie to prosta i przejrzysta. To moje pierwsze piwo z tego sopockiego browaru, nie powiem żeby mnie urzekło, bo tak nie było, ale na pewno lekka nutka zaciekawienia się pojawiła, za ESB, jednak więcej niż 6+ nie mogę dac, choć kolejne wyroby Brodacza na pewno przetestuje.

Barwa: Ciemno-złota, wyraźnie zmętniona.

Piana: Biała, złożona głównie z średnich i drobnych pęcherzy, chociaż na powierzchni nie brakuje pękatych, grubych bąbli. Wysokość po nalaniu to około dwa centymetry. Obniżyła się w szybkim tempie do miejscowo przerwanego kożuszka, którego wysokość to niecałe pół centymetra. Na ściankach pozostały ładne, cienkie, lecz trwałe i rozległe koronki.

Aromat: Wyraźny, zdominowany przez nuty ciemnego chleba, przypieczonej skórki chlebowej/przypieczonego spodu ciasta. Trochę z tyłu zostaje baza słodowa z dużą porcją słodkiego karmelu. Słodycz w aromacie jest też nieco miodowa.

Smak: Wyrazisty, podobny do aromatu. Słodycz dominuje w piwie, średnia podbudowa słodowa z wyraźnie wyczuwalnym karmelem. Ponownie pojawiają się skojarzenia z przypieczoną skórką chlebową oraz biszkoptami i słodkimi ciasteczkami. Na koniec zjawia się łagodna goryczka, która nieśmiało wychyla się zza karmelowo-słodkiej treści piwa. Zgodnie z opisem piwa z etykiety, bardzo pijalne.

Nasycenie: Średnio-niskie, może być.

Komentarz: Nie zaskoczyło niczym nadzwyczajnym. Pijalne, treściwe w smaku i aromacie piwo. Nie jestem wielkim fanem tego gatunku, aczkolwiek nigdy nie zapomnę ESB Magic z Widawy. Tutaj było dość standardowo, bez szału, ale też ze spodziewanym nawet wysokim poziomem. Drugie piwo z tego browaru zdecydowanie lepsze od pierwszego, Elderberry Saison to dla mnie nieporozumienie, któe najlepiej podkreśla nazwa tego piwa - Bez Sensu. w Przypadku ESB - Mózg, było znacznie lepiej. Plus za ładne etykiety i wyczerpujące informacje o składzie.