Te piwo to jest to czego potrzebuję w Black IPA. Wielu ludzi narzeka że to niepotrzebny gatunek, na siłę, bez sensu, ale ja go bardzo lubię i chciałbym ujrzeć więcej piw takie jak to.
Zaczynając od samych podstaw, z wyglądu jest bardziej bym powiedział takie bursztynowe, dosyć klarowne, na pewno nie czarne. Piana jest wysoka, bardzo wysoka, drobno pęcherzykowa. Ale to nie gushing, nic z butelki, całkiem fikuśnej typowo włoskiej trzeba dodać, nie uleciało. Piana jest jest drobno pęcherzykowa, opadająca w takim tępie że uświadczymy ją podczas całego picia i ładnie oblepia szkło.
Co do zapachu jest to magia typowo chmielowa, zmieszana z całą gammą słodkości którą wymagamy od ciemnych słodów, nawet można wyczuć trochę paloności. Odrobina kawy zbożowej, ze słodyczą i delikatną, na prawdę subtelną chmielowością w tle.
W smaku jest bardzo podobnie i to czego sie spodziewamy. Zalegająca średnia goryczka chmielowa, szczypiąca podniebienie, z dodatkiem takiej palonej lekkiej kawy. Całość oddaje taką powierzchowną słodycz, ale jednak bardziej w kierunku wytrawnym. Piana jest bardzo bujna, za to piwo jest niemal pozbawione gazu, oczywiście po przelaniu do szkła, co wzmacnia ciemno-jasne smaki. Piwo nie ma jakiegoś solidnego ciała, jest odrobinę wodniste, ale to sprawia że jest zdradliwie pijalne. Bardzo przyjemny i poprawny przedstawiciel gatunku, to jest to co powinno być w niesławnej Black IPA.